Gedicht van vroeger: Waarom


Waarom

Dwarrelende blaadjes omlaag

Op de grond waar ik loop

Kleuren verschieten

Alles wordt kaal

Een nieuwe periode komt weer

Treurnis omvat mijn denken

Alles is geweest

Nu slechts een einde

De grote onzekerheid

De wind komt op

Laat de blaadjes dansen

Met mij in het midden

Alles danst

Het leven ademt

Eekhoorns flitsen in de bomen

Met nootjes vol in hun schuilplaats

Een glimlach tovert mijn zware denken weg

En ik dans mee met de wind

Met de bladeren om me heen

Het moment van nu is een anker

Voor het voedsel van mijn ziel

Als de bladeren op de grond

Het voedsel is voor het bos

Zijn de seizoenen als mijn ziel

Verdeeld in fases

Met Gods plan als architect

Hoef ik niet meer te vallen

In angst

Want God weet waar

En door te geloven

Is het straks de verlichting

Die laat zien

Waarom

 

worldofflove.wol@gmail.com




Reacties

Populaire posts van deze blog

KANKER: Een Epidemie van Stilte en Verwaarlozing

Onze zoektocht

Uitstervend opstand