Over de (je) grens
Over de (je) grens
Is het over de grens of over je grens? Voor mij waren het beide. Samen met mijn vrouw mocht ik een week lang genieten van de zon, het heerlijke eten en de prachtige landschappen van Spanje. Het was een week vol ontspanning, maar ook een tijd van reflectie en nieuwe uitdagingen. Terwijl ik terugdacht aan de onderwerpen die ik vaak op mijn blog bespreek, besloot ik iets nieuws te proberen: een avontuur dat plezier en een onvergetelijke uitdaging zou combineren.
Op een mooie dag kozen we ervoor om te gaan hiken door de bergen, begeleid door een gids. De route voerde ons over grote hoogten en smalle paadjes. Voor iemand die niet van hoogtes houdt – mijn hoogtevrees dateert al van mijn jeugd en is nooit weggegaan – was dit een serieuze uitdaging. Toch geloof ik sterk dat gedrag aangeboren wordt als een natuurlijk overlevingsmechanisme en door de omgeving verder wordt gevormd. Maar vaak durven we geen stappen te zetten om deze gedragingen af te leren en te vergeten.
Ondanks mijn angst besloot ik deze trip te maken. Vlak voor het avontuur sloot ik een seconde mijn ogen. Ik zette alle indrukken en gevoelens opzij om ruimte te maken voor het hier en nu. Wat voelde ik op dit moment? Wat ervaarde ik nu? Ik liet positiviteit toe door ook de angst te accepteren als onderdeel van mijn beleving, zodat ik verder kon in mijn levenservaringen, in plaats van vast te blijven zitten in een diepgewortelde angst waarvan ik de oorsprong niet eens meer kende.
En weet je wat? Ik ben geslaagd! Ik overwon mijn angst en genoot van de prachtige uitzichten en het avontuur. Deze ervaring herinnert me eraan hoe belangrijk het is om je grenzen te verleggen en nieuwe uitdagingen aan te gaan. Door onze angsten onder ogen te zien en te omarmen, openen we de deur naar groei en nieuwe mogelijkheden.
Dus, als je ooit twijfelt om een stap te zetten buiten je comfortzone, herinner je dan aan dit: echte groei begint waar je comfortzone eindigt. Zet die stap, ervaar het moment, en ontdek de kracht die in je schuilt.
En nu, zoals beloofd, de foto's van onze onvergetelijke week in Spanje! Geniet van de prachtige indrukken en lach om de gekke momenten. Maar terwijl je dat doet, denk ook even na over de serieuze vragen die ons allemaal aangaan. Want echt, ik ben vast niet de enige die vindt dat we zowel in ons eigen leven als in de politiek stappen moeten zetten naar een betere toekomst, toch? Maar dat komt na het delen van een paar mooie foto's.
Komen nog meer andere foto's. Onze week in Spanje draaide niet alleen om klimmen en klauteren in de natuur. Natuurlijk hoorde daar ook een cocktail of een biertje bij, want wat is vakantie zonder een beetje ontspanning? Naast onze avonturen in de bergen hebben we ook vele kilometers gewandeld door gezellige winkelstraten en hebben we volop genoten van culturele uitstapjes. Het was een perfecte mix van avontuur en ontspanning!
Ik bevond me al in een heerlijke vakantiestemming, maar ik stond te popelen om de volgende uitdaging aan te gaan. Het is één ding om overtuigd te zijn, maar iets daadwerkelijk uitvoeren is een heel ander verhaal. Tegenwoordig worden er talloze theoretische oplossingen bedacht, maar hoeveel worden er echt door mensen toegepast, laat staan uitgeprobeerd? De menselijke geest is vol kracht en ongekende mogelijkheden, klaar om ontdekt te worden.
Laat me eerlijk zijn, ik had hoogtevrees en een hekel aan zeilboten op zee, vooral met hoge golven en dat eindeloze gewiebel. Vaak gaf ik mijn evenwichtsorgaan de schuld – een gemakkelijke uitweg, toch? Maar deze keer besloot ik mentaal een korte reset en meditatie uit te voeren. Wees gerust, niemand merkte het behalve ik. Geen angst, geen misselijkheid. Wat een ongelooflijke ervaring was het om zo de zee op te gaan!
Het besef drong tot me door hoeveel mooie momenten ik had laten liggen door niet de strijd aan te gaan met niets anders dan mezelf. Hier zijn een paar foto's als bewijs van deze geweldige trip.
Ik kan het niet laten om over politiek te praten. In Nederland zal de spreidingswet verdwijnen en dat vind ik een goede ontwikkeling. Als de opvanglocatie vol is, moet je stoppen met het toelaten van asielzoekers totdat er weer plek is. Doe je dat niet, dan bezwijkt het systeem. En laten we eerlijk zijn, dat gebeurt nu al aardig, toch?
Waarom denk ik hieraan tijdens mijn vakantie? Omdat ik lege hotels zie! Net als toen in Luxemburg, maar ook in veel delen van Nederland. Je wilt niet weten hoeveel mensen daar ondergebracht kunnen worden. Het afschaffen van het spreidingsbeleid in Nederland kan een logische stap zijn, maar zou juist welkom zijn in de rest van Europa. Maar eerlijk gezegd, stoppen met oorlog zou nog beter zijn, toch?
Wij zijn tenslotte het systeem en wij bepalen hoe dit verloopt. Net zoals je persoonlijke ontwikkeling draait om het overwinnen van angst en blokkades, zoals mijn eigen hoogtevrees. Dit is een uitdaging die we maatschappelijk met z'n allen aan moeten gaan als we echt een betere toekomst willen voor ons allemaal.
Het is belangrijk om niet alleen in de spiegel te kijken, maar ook naar de rest van de mensheid – we hebben nog zoveel te leren. Maar dat hoeft niet altijd een zwaarmoedig onderwerp te zijn. Spanje, met name Torremolinos en Malaga en hun omgeving, bieden een schat aan culturele rijkdom die absoluut de moeite waard is om te ontdekken. Hier zijn een paar foto's om een indruk te geven van deze prachtige regio. En weer wel dat ik de foto's persoonlijk gemaakt heb 🫶.
Ik kan wel honderden foto’s plaatsen, want gemiddeld zijn de stappen per dag tussen de 18.000 en 22.000. Maar je moet dit zelf beleven. Een foto of een schrijven is maar een eerste stap; de rest moet je zelf willen beleven. Er zijn veel mogelijkheden, zoals kleine mooie plaatsjes als Arroyo de la Miel, of Ardales waar we ook even gestopt zijn. Winkels zijn er ook zat, niet alleen in Torremolinos of Málaga. Een groot overdekt winkelcentrum in La Colina is ook de moeite waard. De omgeving voor het hiken is ook mooi, zoals bij Caminito del Rey.
Of Benalmadena, de kabelbaanrit van 20 minuten brengt je naar het hoogste punt van Spanje, maar dat laat ik wel op mijn YouTube-pagina zien. In ieder geval kun je op elk gewenst moment in je leven ervoor kiezen na te denken waarom je ergens bang, angstig, boos of wat dan ook over bent. Vaak houd je dit gedrag als gewoonte aan omdat het bij je hoort, maar is dat wel zo? Als je vanuit het nu in je huidige kracht dingen opnieuw leert zien en ervaren, kan dit positieve veranderingen met zich meebrengen die je levenskwaliteit een boost kunnen geven. Grote stappen zijn niet meteen nodig, zolang je zelf maar de eerste stap zet. Het overwinnen van mijn hoogtevrees vond ik voor mezelf goed; perfect ben ik nog niet.
Als je in een drukke straat loopt waarin voetgangers van twee richtingen komen, maar groepen de hele breedte in beslag nemen en over je heen willen lopen of je dwingen opzij te gaan, kan ik na de zoveelste keer zo boos worden dat ik niet meer opzij ga, wat leidt tot verbaasde gezichten. Soms vind ik de mensheid echt raar. Ik zie respect en gelijkwaardigheid in iedereen, vandaar dat je simpelweg respect moet hebben voor anderen, dus ook bij het passeren op de stoep bijvoorbeeld. Maar veel mensen zijn zich amper bewust van zichzelf, laat staan van een ander. En dat is voor iedereen weer een reis, over de (je) grens.
worldofflove.wol@gmail.com
https://www.worldofflove.nl/
Hoofdpagina BLOG
Reacties
Een reactie posten
Een reactie zou mooi zijn...