Als...

 

Als

Als...  

Mijn diepste zelf meer is dan ik nu kan weten.  

Een wiskundige som  uitgedrukt in de sterren om ons heen.  

Een formule die het in staat stelt om totaal tegengestelde eenheden  

tot een kernpunt te verbinden, een totaliteit die qua omvang niet te omvatten is.  

Vanuit het kleine stukje van onszelf, dat we aan durven raken als onszelf.  

En als ik de uitkomst een beetje kan begrijpen, telkens iets meer.  

Wat is dan nog het stoffelijke leven, het energetische leven nog geeneens benoemd!  

Als de echte kern totaal iets anders is dan wij tot nu toe hebben kunnen zien.  

Ervaren en verteld in verhalen, verheven tot kunst of wetenschappen van het leven.  

Als dit alles maar een beperking is van de blindheid waar we ons allen in bevinden.  

En het toch als kennis en verlichting per se willen ervaren, als een illusie die een illusie weder schept.  

Kijkend naar iets verder dan de grenzen waar we in vast blijven, en mijn blik de diepte even kan aanraken.  

Raak ik een onsterfelijkheid aan, maar nooit zo ervaren als nu met deze snelle blik in de diepte.  

Geen woorden voor beschreven, onbeminde gevoelens nooit beleefd.  

Als ik die onsterfelijkheid ben, wij allen tezamen, hoe gaat het dan verder met de reis?  

Blijven wij bij elkaar, vinden we elkaar altijd weer terug?  

En al diegenen waar we van houden, of is dit leven maar voor even?  

Een nieuw hoofdstuk waarna een nieuw verhaal op een ander kosmisch principe verder gaat?  

Dan weer alleen, maar met dezelfde zoektocht als levensweg. Met jullie nooit meer om mij heen?  

Is dan sterven niet beter dan een eeuwige tocht alleen, om anderen even te leren kennen.  

Zowel in liefde als in haat die, als het licht en het donker, ons allen tezamen willen leren, balans van het bestaan.  

Maar is deze balans dan in een eenzaamheid verheven, als ik straks verder ga op mijn reis, die we nu alleen kennen als de dood, het einde van dit leven?  

En ja, ik ben het licht, als wij allen tezamen het licht van een oneindige kosmos zijn.  

In ons waar sterren worden geboren en wiens sterfte weer een nieuwe cyclus kan geven.  

Maar een kosmos omvatten, het licht daar overal te zijn.  

Wat is dat waard zonder jou, liefde van mijn leven.  

En een ieder waar ik zielsveel van houd.  

Zelfs met degenen ooit in haat en strijd bestempeld, waren kansen om te groeien.  

Zodra begrip en respect verder konden kijken dan die ene snelle sterfelijke blik.  

De echte optelsom waarvoor alles komen zal en weer zal gaan.  

Hopend doe ik nu maar denken, dat mijn beperkte kijk naar voren zowel een hoger weten als pracht doet schenken, alsmede angsten voor wat ik nu nog niet begrijp.  

Dat we samen in liefde een ster zijn, bij elkaar in een eeuwige kosmische dans samen.  

Anders weet ik nu dat mijn weg, als dat zonder jou zal zijn,  

die tot een stervende zon zal komen,  

als...

https://youtube.com/@worldofflove

worldofflove.wol@gmail.com

https://www.worldofflove.nl/

Hoofdpagina BLOG