Telkens weer

 

Telkens weer...


Telkens weer, als mijn blik weer eens verdwaald is en ver van de wereld is gevlogen, de horizon verbroken, vleugels van mijn diepste gevoel mij meenemen, de verte van mijn ziel, elke veer een ander licht, twinkelingen overal. Als een ware explosie van sterren weerspiegelt een emotie. Een prachtig kleurenspel, intenser, niet van deze wereld. Dan ga ik mee, niet te stoppen de drang om op te gaan, duizenden kleuren overal, diep in mijn hart en om mij heen. Een mantel die veiligheid gaf, maar mij vasthield onder een onduidelijk gewicht, de zwaarte van mijn hart als anker. Laat ik los en ben ik een met alles om mij heen, illusie van horizonnen eindelijk overstegen.

Telkens weer, als ik verder kijk dan slechts dit korte moment, zie ik de onsterfelijkheid van onze ziel op deze reis van worden geboren en sterven. En telkens weer als ik opga in het korte moment, met slechts al die beperkte emoties, zie ik onze sterfelijkheid. Als mijn blik weer is verdwaald, ver van de wereld is gevlogen, de horizon verbroken en vleugels van mijn diepste gevoel mij meenemen, ga ik weer even mee, hopend dat het nu langer duurt. Met het besef van onze sterfelijkheid in een eeuwig durende reis ben ik dankbaar voor alles wat ik heb en dat ik de dromen mag beleven om meer te willen.

Opgaan in alles wat ik liefheb en waar mijn verstand tegen strijdt, ben ik dankbaar voor alles wat mij wijs maakt en het mogen beseffen van alle mysteries van het leven die nog niet worden begrepen. Ik ben dankbaar dat jij op mijn levenspad bent gekomen, tot eens onze sterfelijkheid zal komen en ons meeneemt naar een nieuw licht.

Telkens weer...

https://youtube.com/@worldofflove


worldofflove.wol@gmail.com


https://www.worldofflove.nl/


Hoofdpagina BLOG



Reacties

Populaire posts van deze blog

Art Karel Fehr

Als...

KANKER: Een Epidemie van Stilte en Verwaarlozing