Kijken en denken moet je leren je leven lang
Kijken en denken moet je leren je leven lang
Ken je het gezegde dat het leven een grote les is. Een doorlopend leermoment? Heb je vast wel van gehoord want het is een gezegde wat vaak in kringen wordt verteld. Vaak wel cynisch bedoeld, omdat we geen andere reactie weten. Mocht de situatie op dat moment zo bijzonder zijn (negatief of positief) dat een verder gesprek daarover niet meer mogelijk is. Maar veel denken ook zo niet. Gewoon dat het leven gewoon een gehalte is vol met willekeur. Dat je geluk moet hebben op welke wind je meewaait en waar je dan terecht komt. En er voordeel mee kan behalen of juist nadelen. En wat komt,komt. Daar kun je dan toch niets aan doen. Dat is de 'vloek' van de leer van willekeur. Een staat van zijn waarin niets vast ligt en we er maar mee moeten dealen. Degene die denkt dat er achter alles alleen een les zit heeft zijn vaak groepen die tegen degene zijn, en die alleen in willekeur geloven. De dromers versus de doemdenkers. Want dat is hoe we vroeger tegen elkaar stonden. Maar heden ten dagen natuurlijk ook. Want we moeten perse in groepen tegen elkaar blijven staan. Omdat de ander nooit gelijk heeft. En we zelf in uitersten van meningen moeten blijven hangen, met de daarbij behorende strijd. Want de waarheid in elkaars verhaal zien en herkennen kan natuurlijk niet! Want dan krijg je wederzijds respect, en wordt je eigen kijk op het leven vergroot. Zelfbewustzijn zal daarmee groeien, waarin we vanzelf op het moment komen waarom we niet tegen elkaar meer blijven staan als strijd. Dat we dan de kans erin gaan zien. Dat verschillen er altijd zullen blijven bestaan. Want verschillen zijn nu een excuus om de strijd tegen elkaar aan te gaan. En om in strijd tegen elkaar te blijven staan. In plaats dat we juist kansen zien tot toenadering en groei. Dat is ook indirect hoe de regering en het koningshuis waar ook ter wereld de masse hun leer verkondigt. En vaak, of juist ook, de verschillende geloofsgemeenschappen. Maar indirect zelfs je eigen ouders, je familie. De mensen om je heen. Vast blijven in extreme kanten van het leven zodat niet naar balans wordt gezocht. Is een middel waarmee bepaalde groepen hun voordeel mee kunnen gehouden. Omdat uiteindelijk alles om de macht gaat, het kunnen beheersen van de massa. En hoe mooi woorden en beloften ook zijn. Het is niet wat er daadwerkelijk gebeurd. En als je cynisch bent, dat dit makkelijk gezegd is. We niet zomaar oplossingen kunnen creëren, dat het verhaal meer is dan de massa kan beseffen. Lees en leer de geschiedenis, of kijk als je niet van lezen hou films of desnoods YouTube! Wees bewust van het verleden. Bekijkt en vergelijk dit met het heden, De vooruitgang is te vinden in techniek en wetenschap. Maar totaal niet in het zelfbewustzijn van ons allemaal. We zien anders zijn en anders denken als een potentieel gevaar. En we kiezen liever de strijd aan dan om te proberen te luisteren en te kijken. En dan niet als eerste naar de ander. Maar juist eerst naar jezelf. Leer opnieuw kijken en denken alsof je het voor het eerst doet. Want gedrag, mening, houding en veel meer. Is een som van wat je genen met je meegeven uit generaties terug. Tot wat je ouders en familie je aanleren, en het gehele systeem waarin je zit. Dat je denkt vrij te zijn en zelf te beslissen. En dat je denkt de werkelijkheid te kunnen zien. Is dit de grootste illusie die al lange tijd door ons allemaal wordt vasthouden. Want het klopt er zit een leermoment achter het leven waar we in zitten. En dit soort leermomenten zullen er altijd zijn, dat is een van de reden waarom je geboren wordt en weer sterft, en het proces weer overnieuw begint. Maar niet alles is gebonden aan lessen. Niet alles is verweven met diepzinnigheid. Er is een willekeur, waarin je geluk moet hebben om met de besten winden mee te kunnen waaien. Toeval bestaat en dat is een feit, maar ook bepaalde wegen die vast liggen in het leven wat je leid ook. En in de willekeur van de gebeurtenissen van het leven kent ook weer extreme kanten die we moeten herkennen. Want daarin liggen ook verborgen lessen in vast. De lessen van het leven moeten we ook weer weer met een stuk willekeur leren accepteren. Zodat we juist creatiever worden en juist in staat zijn om meer te bereiken dan we ooit hadden kunnen bereiken. Er is geen donker. Er is geen licht. Er is. Maar dit kunnen we alleen begrijpen en zien als we eerst de tegenstellingen herkennen. Want je moet eerst tegenstellingen kunnen zien voordat je later de eenheid erachter kunt ontdekken. De tegenstrijdigheden herkennen we inmiddels allemaal. De eenheid haast niemand. Je hoeft maar in en naar de wereld te kijken om te zien dat dit zo is. Want het kan niet erger. Van landen tot naties, overal heerst verdeeldheid met de vernietiging van alles eraan vast. En weet je, ook dit is weer een les. Gekoppeld aan de toevalligheden van alledag.
Ik heb dat aan den lijve ondervonden. Een extreem ongeluk maart 2022, alles rechts gebroken met drie dagen coma. Ik heb daar al vaker over gesproken. Wil je het weten omdat je het niet gelezen heb of het niet meer weet mail me gerust. Maar ik wil dit nu wel als voorbeeld geven over waar ik het zojuist over verteld heb. Dat is de verwevenheid tussen het lot met zijn levenslessen enerzijds. En anderzijds de toevalligheden waarin uitkomsten door geluk gebeuren. Eigenlijk zijn dit tegengestelde situaties waarin we nu een aparte levenshouding tegen elkaar zien. Terwijl dit juist twee noemers zijn die tot een derde element behoort. Het accepteren van het lot versus de toevalligheid als een noemer zal juist meer geluk en kracht in je leven schenken. Omdat ons zelfbewustzijn zal groeien, en we verbanden leren zien die we nooit hebben kunnen waarnemen. En dit geluk en kracht zul je niet gelijk ontvangen, het is een begin van een reis die je zult doen ontwikkelen. Elke geboorten eis groei maar laat je het toe zal het winst en rijkdom geven. Ook al zal bewustwording in het begin pijn met zich mee brengen. Dit is een eerste noodzakelijke stap die juist nodig is om verdere te gaan. In plaats van de cirkels waar we in blijven dolen zonder echte vooruitgang. Want in het kort mijn ongeluk. Was toeval, had niet hoeven te gebeuren. Had niet op de fiets hoeven te reizen. Of had niet rijdend mijn sjaal af willen doen. Had met de auto kunnen gaan, in plaats van met de fiets. Of een vrije dag, zelfs ziek. Oneindigheid aan variaties waarin ik ook dood had kunnen gaan, heel simpel. Maar ik heb het overleefd, en sneller dan men verwachte. Ja met veel pijn en strijd. Waarin deze strijd ook woede met angst liet wakker worden. Achteraf ben ik blij, mijn rechteroog mocht bv namelijk niet genezen, moest hangen en afsterven. Na een jaar later 16%. Erasmus snapte dit in het begin niet. "Ja als dat voor u help is dat mooi ja...". Zelfhealing is de sleutel. Healings is geen zweverig iets. Het is juist een aangeboren natuurlijk principe maar dan wel slapend in ons. De toevalligheid van het ongeluk gaf het toeval dat ik leermomenten tegenkwam. Maar die altijd bij me waren en nu, kon herkennen. Maar ook dat ik er iets mee ging doen. Ik zag maar accepteerde ook het foute gedrag van mijn Moeder en Vader, bijvoorbeeld, die als elementen in mijn genen zitten. Ik zag, dat ondanks mijn spiritueel zelf, ik door het systeem en de mijn zware bestaan, ik onbewust koos om veilig in cirkels te blijven lopen. Omdat vooruitgang betekend het toestaan van de pijn in mijn hart. Maar healing is niets anders dan de balans in je totaal wezen herkennen en het ook zijn. In plaats dat je maar ten dele jezelf echt bent, en de rest een illusie. Balans vinden is healing. Healing is verbanden gaan herkennen die je ooit niet zag. Kijk mijn rechter oog had het niet mogen overleven. Mijn les is de healing in je vinden en durven toepassen. Maar ook herbergt het andere lessen. Dat ik niet alles ziet in het bestaan. Maar het wel bestaat. Alleen omdat ik iets niet ziet, of vervormd. Wil niet zeggen dat het niet bestaat. Of dat wat ik zie de echte volledigheid is. Opnieuw leren zien en denken kun je altijd toepassen. Je bent daarin nooit uitgeleerd. Omdat elke horizon, achter het onzichtbare, nieuwe werkelijkheden herbergt. Dat alles gaf me de moed om voor healing te gaan. Voor balans gaan, door juist de eenheid te herkennen in alle zogenaamde tegenstrijdigheden. Mijn eerste stap was voor het toelaten van mijn pijn. Om vervolgens symbolisch opnieuw geboren te worden. En daarbij te leren zien, en mijn denken opnieuw te vormen. Daarin heb ik afscheid genomen van mijn Vader en mijn Moeder. Ook van mijn zus en de hele familie. Ook al is er nu geen contact meer, het gezamenlijk gedrag wat via de genen mee met onze geboorten is mee gekomen. En het systeem waar we als groep mee te maken hebben gehad. Was nog altijd in mij aanwezig, en daarmee deels in de beslissingen die ik in mijn leven genomen heb. Ik herken het, verwerk het en laat het los. Nu ga ik voor wat ik nu ben in het leven. Wat mijn potentieel is, waar mijn kracht ligt. Wat ik wil en nu ben. Dat is mijn reis. De horizon die mijn familie en ik gevormd heb, generaties lang. Ga ik voorbij, en er is geen einde. Maar een nieuw begin, war er wel was maar ik nooit heb kunnen zien. Of slechts vervormd.
Dit lijk nu een persoonlijk verhaal, in een voor mij unieke situatie. Maar het aparte is, is dat dit voor iedereen geld. Alleen met een eigen verhaal. Een unieke weg, met net een andere situatie. We zijn ieder uniek maar tegelijk allemaal hetzelfde. Of je nu arm of rijk bent. We hebben allemaal onze levenslessen en toevalligheden. En nog meer, maar dan er net tussen in. En het hoeft niet altijd alleen maar je eigen persoonlijke situatie te zijn. Of dat met je naasten. Ook op Maatschappelijk niveau tot op wereld niveau. Want leer opnieuw denken. Probeer opnieuw te kijken. Durf uit je mentale gevangenis te gaan, door spreekwoordelijk niet meer in je eigen cirkels te blijven lopen, zonder echte vooruitgang. Want feiten in het kort die ik nu wil benoemen. Zijn de Elite met rijkdom wat groeit. Mensen en vooral grote Organisaties blijven oa belastingvoordelen ontvangen. Met daarmee miljarden winst. Wat niet ten goede komt aan de maatschappij. Armoede. Blijft ook groeien. Hier kunnen we niet rondkomen en amper overleven. Maar wat denk je in andere landen. Waar niet eens huizen voor die mensen zijn of zorg. Ja ziekte en dood als we niet willen toegeven aan de weg die de Elite inslaat. Wat niet groeit is de middenmoot. Die daalt. Dat zijn de nu de normale mensen met huisje boompje beestje. Sommige gaan naar de kant van Elite. Maar de meeste gaan naar de armoede. Willen we dat? Daar lijkt het wel op, niemand reageert. Of her nu op mijn vorige blog gaat of openlijk naar de maatschappij. Maar begrijp me goed. Ik ben voor belasting. Zonder kan en wil je niet. Maat het moet anders. Transparanter. Eerlijker. Neem belasting voordelen bij organisaties weg. Geef de werkende middenklasse een voordeel voor hun hard bestaan. Reken over vakantie geld geen belasting. Dat zorgt voor meer positieve houdingen naar elkaar. Komt nu wel ten goede voor de economie. En we moeten stoppen met belasting op belasting op belasting. En op al die verschillen in de EU. We zijn toch een natie? Deel dit verhaal. Mail we rechtstreeks of via het contact formulier. Verzamel ik dit voor een nieuwe blog. Voor en tegen want ik kan het niet alleen. Ook niet met een paar die hetzelfde denken. Ik kan dit alleen met ons allemaal. Alleen wij kunnen vorderingen doorvoeren die nut hebben. Samen. Want we zijn het systeem zelf, wij allemaal samen.
worldofflove.wol@gmail.com
Reacties
Een reactie posten
Een reactie zou mooi zijn...