SAMEN

Zoveel keren al, hebben we geleefd,

Ontelbare momenten, die ons steeds weer begeven.

Die ene glimlach, die traan,

De stilte die ons omringt, of het luidste kabaal.

Dromen vol hoop, soms verslagen door pijn,

Toch bleef jij naast me, hand in de mijne.

Teleurstelling en overwinning, als schaduwen in het licht,

Angst en moed, elke dag weer in evenwicht.

Al lijkt het dat alles is geweest,

Weten we, het leven komt opnieuw, steeds.

Herhalend, maar toch nooit hetzelfde,

Elke golf anders, elke storm, elk gebed.

Maar in elk moment, ben jij bij mij,

Ik houd je vast, ik laat je nooit meer vrij.

Want elk ogenblik, hoeveel er ook zullen zijn,

Was altijd van ons, al zoveel jaar, zo eindeloos fijn.