World of Love

De keuze die je maakt of a-sociaal te zijn of niet ligt aan jezelf In het verhaal van Joost heb je in een sneltreinvaart zijn leven meegemaakt. Als ik mijn eerste boek 'ik kan het niet alleen' af heb, zal ik aan dit boek gaan starten, maar ook offline. Hoewel het in een blog hiervoor maar een paar elementen, maar zijn beschreven. Zit er in mijn hoofd een heel boek al, klaar en wachtend om geschreven te worden. Alleen waar haal je je tijd vandaan, is een vraagstuk wat niet alleen voor mij alleen is. Ik hoor en zie dat bij vele om mij heen. De verplichtingen zijn er altijd, of je nu jong bent of oud. Of gewoon ergens tussen in het leven. Iedereen komt in dit even om met alles het te druk te hebben. Voor school, voor vrienden. of voor familie. Voor de studie. Voor het werk. Kan de lijst langer maken maar het is wel duidelijk wat ik daarmee wilt zeggen neem ik aan. En is dat niet het geval dan mail je me maar, altijd goed. En ik weet het, dit zijn voorbeelden voor de rijkere landen

     Verdieping in het verhaal van Joost Voordat je deze blog leest begin ik met het einde waar het verhaal om gaat. Veel lezen het niet door en begrijpen niet de gehele boodschap. Waar het om gaat is het volgende:  " Veranderingen op grootte schaal is een goed streven. Vaak begint dat wel op een kleiner niveau. Of kan je beide kanten apart proberen te behalen. Wat ik wil is iets kleins. Dat is dat belasting eerlijker en transparanter wordt. In den beginne moesten we bedrijven voordeel geven om met economie goed te kunnen groeien. En dat we als klein land het niet onder doen ten opzichte van de rest van de wereld. Maar die regels gelden nu niet meer. Terwijl grote organisaties belasting voordelen krijgen. Elite groeit maar armoede harder. En de middenstand die bijna verdwijnt in die twee tegen polen. Economie is een goed punt om in te ontwikkelen. Verschillen mogen er zijn. We moeten geen kant kiezen voor communisme. Want we hebben gezien dat dat niet werkt. Maar menselijkheid e

  Het verhaal van Joost Ik wil deze blog met een kort verhaal beginnen. Met wellicht een vreemd onderwerp voor de een. Maar juist een bekend onderwerp voor de ander. In ieder geval heeft iedereen daar wel een mening over. Meningen die met een lach en een traan gedeeld worden, of juist in diepe ernst. Wat een mooie mix geeft in deze toch al verdeelde wereld. Waarin we zover verdwaald zijn van het leven, maar door het lachen of juist het huilen om de levensverhalen ons alles brengen. Behalve de moed om een keer stil te staan. Anders te kijken naar iets waar je altijd met een mening naar kijkt. Stil staan en doen alsof het de eerste keer is dat je er überhaupt over nadenkt. En over wat voor onderwerp is een eigen keuzen. De wil in het leven is voor ieder een eigen keuze. Maar ook het onderwerp wat men nu als proef wilt nemen. En ook de duur. Is het een seconden of iets langer. Tot zelfs een aantal dagen aan toe. Of zelfs meer? Want hoe eenieder het aan pakt, is weer die eigen vrije keuze

  Nieuwe logo World off Love en uitleg waar het voor staat Voor de verandering even een kort stuk wat ik online wilt zetten. Ten eerste mijn nieuwe logo, de eerste die ik online gebruikte, kwam uit een emotionele bui.  Ik ben benieuwd naar meningen, of deze wijziging positief is. Maar ik denk in ieder geval duidelijker waar W.O.L. om staat. Maar naast mijn eerste logo wat ik toen te snel heb gemaakt in een emotionele sfeer. Geld dat ook met het plaatsen van berichten hier destijds. Als je veel mee maakt en meegemaakt heb was het destijds een wonder dat ik in mijn toestand berichten kon plaatsen. Ik schrijf in emotie en vaak ook met een automatisch schrift.  Het gaat mij om het verhaal, en niet alleen een reactie over grammatica. Op de puntjes letten is zo nu en dan verstandig. Maar dat ligt aan het concept van het verhaal. Als het niet commercieel is, en ik het online weet te brengen. Is op dat moment het gevoel groter dan het rationeel zakelijk denken. En als je een persoon bent die a