Verdieping in het verhaal van Joost

  

 Verdieping in het verhaal van Joost

Voordat je deze blog leest begin ik met het einde waar het verhaal om gaat. Veel lezen het niet door en begrijpen niet de gehele boodschap. Waar het om gaat is het volgende: 

"Veranderingen op grootte schaal is een goed streven. Vaak begint dat wel op een kleiner niveau. Of kan je beide kanten apart proberen te behalen. Wat ik wil is iets kleins. Dat is dat belasting eerlijker en transparanter wordt. In den beginne moesten we bedrijven voordeel geven om met economie goed te kunnen groeien. En dat we als klein land het niet onder doen ten opzichte van de rest van de wereld. Maar die regels gelden nu niet meer. Terwijl grote organisaties belasting voordelen krijgen. Elite groeit maar armoede harder. En de middenstand die bijna verdwijnt in die twee tegen polen. Economie is een goed punt om in te ontwikkelen. Verschillen mogen er zijn. We moeten geen kant kiezen voor communisme. Want we hebben gezien dat dat niet werkt. Maar menselijkheid en eerlijkheid moet er wel zijn, en dat is er nu niet. Dus in 2024 wil ik dat inkomen van de werkende klasse tot bruto 100.000 per jaar op 0% wordt gezet. De te korte moet aangevuld worden door de te grote organisaties minder te spekken. Want hun voordelen naar de maatschappij zijn er amper. Mail mij jouw mening. Dan plaats ik dat in een blog. Volg deze blog ook, dat is een keuze op de hoofdpagina in het linker boven gedeelte. Bedankt voor het lezen en ik hoop op reacties. Niet per se die voor alles zijn, tegen geluid is ook welkom. Als er maar wederzijds respect is en we in basis een beter leven en een betere wereld willen."

Het verhaal en uitleg over Joost gaat nu pas beginnen. Hij leefde wel in een eigen hoek van de maatschappij. Maar dat doen we allemaal als we eerlijk zijn. Het is mens eigen om in een bepaalde hoek te zitten van het leven. Om overtuigd te zijn van hoe men tegen het leven aan moet kijken. Waarop men wel of niet moet reageren. En de beslissingen die genomen kunnen worden. Maar ook de beslissingen die niet genomen worden, omdat men denkt toch geen invloed op dat gebeuren te hebben. Of dat het geen zin heeft, er zijn diverse gedachten kronkels die beslissen hoe je in het leven staat. 

Welke beslissingen je wel of niet neemt. Dit is ook een thema waar iedereen iets over te zeggen heeft. Van vrijblijvende tips tot commerciële trajecten waarvan het voor mij vraagtekens is in hoe verre het hulp en ondersteuning heeft als uitgangspunt, of alleen een commercieel verhaal is.  Deze blog van mij waarin ik dit soort thema’s wil bespreken is niet commercieel. Vandaar dat ik nog altijd zit te twijfelen of ik grammatica gelijk goed moet plaatsen of niet. Omdat het niet commercieel is. En ook omdat ik vaak de discussie aan wil dat men eerst het verhaal leest. En niet alleen om de punten en komma's en dergelijke zich gaat druk maken. Waar gaat het verhaal over. Wat zijn de punten die jij herkent en ook die je niet herkent. Vaak richt men zich op het eerste, terwijl de winst is om beide punten te proberen te begrijpen. En kijk dat is net waar het leven om draait. Let jij, figuurlijk gesproken, alleen op de punten of komma’s. Of let jij op het verhaal. Natuurlijk is een goede schrijf (lees, leef) stijl belangrijk. Zeker om wat je wilt vertellen, of horen en zien, goed wilt begrijpen. Of in ieder geval dat je de kans gaat creëren om je leven zo succesvol en rijkdom te kunnen vervullen. En rijkdom en succes slaat natuurlijk niet altijd op materieel rijkdom en succes. Hoewel iedereen dat wil, en het leven erg makkelijk maakt. Het gaat om beide; dat wat vorm is in het bestaan (materie). En dat wat vormloos is (innerlijke). Als een soort van Boeddhist leven is een goed uitgangspunt als het gaat om respect en balans naar de wereld en tot je zelf. Maar zijn we geschapen om altijd maar met respect stil te staan? Je bent dan wel een met het Goddelijke en met je eigen ziel. Je bewijst dat je geen materiële zaken nodig heb in het bestaan. Maar je staat in de rest van je ontwikkeling wel stil. Bedoel we zijn als soort ontstaan om ons te ontwikkelen. En dat doen er ook veel in de wereld. Denk aan de allergrootste organisaties die er zijn. Ooit door een, of meerdere personen doen ontstaan. En jaren later nationaal of ook internationaal een succes. Met daarbij de mensen die zeer rijk zijn, en onder de noemer elite worden genoemd. Maar wat moet je daar onder verstaan? Je kan je mening hebben, maar zoek het op wat internet erover verteld. Maar behoud wel altijd je eigen conclusie, wat er online wordt geschreven is niet altijd waar. Of vormt de overtuiging van een enkeling. Geld ook voor deze blog. Daarom heb ik veel geschreven over het thema ‘ik kan het niet alleen’. Maar geld dat niet voor iedereen? Als ik veranderingen wilt of ook een politieke beweging wilt beginnen. Moet ik ten eerste wel gelijk op de grammatica letten. Maar moet ik ook doelstellingen duidelijk maken, wat de beweegreden zijn. Maar hoe ik iets wil veranderen? Daar zeg ik niets op. Ik heb wel mijn mening, maar volgens mijn overtuiging wil ik wel in een soort van totaliteit denken. Maar spreek ik mezelf tegen dat ik alleen wel de oplossing weet en kan uitvoeren.

 Hoe we individueel kunnen groeien en op wereld niveau. Hoe we veranderingen kunnen behalen. Maar dat we in grote lijnen in cirkels lopen zonder beweging. Maar ook dat veel mensen gewoon zodanig gezakt zijn als mens dat ze per se geweld en oorlog willen. Bedoel ik hoef maar het thema voetbal support te noemen en iedereen weet wel wat ik verder daarmee bedoeld. En het maar gek vinden dat alles een zooi is, als we wegens alleen al een sport een ander geweld willen aandoen. Maar dit is een zoveelste discussie waar geen einde aan komt. Omdat we het in hoofdzaak willen. Hoe we met ons zelf en de wereld omgaan is niet iets van nu. Het is makkelijk dat een nieuwe jonge generatie een mening heeft. En vaak is het ook waardevol omdat met een nieuwe blik wordt gekeken. Maar vaak mist men het complete plaatje van het bestaan. Omdat de gevolgen die wij nu ondervinden, hun oorzaak in het verleden hebben. En we nemen nu ook beslissingen, welke niet anders zijn als vroeger. Dat komt omdat ons denken niet uniek is. Ons gedrag komt voort wat uit de genen is mee gekomen. Naast het gegeven hoe eest je ouders het vorm geven. En later je school en vooral de vrienden waar je wel of niet mee omgaat. Ik wil hiermee zeggen dat het ons niet aangeleerd wordt om zelf te denken. Vanuit je eigen persoon zoals je nu bent. En dat je alle conclusies en meningen en vooroordelen loslaat. En vanuit je eigen potentie van nu jezelf bekijkt, tot aan de wereld toe. Want we moeten voor een beter bestaan en een betere wereld naar de balans zoeken die in juist de tegenstellingen verscholen ligt. Maar dit betekent dat je moet kunnen loslaten, alles wat je meegekregen heb. En je jezelf als persoon mee identificeert. Want hoe je naar jezelf en je omgeving kijkt. Je oordeel en vooroordeel. Is dat van jezelf of is dit zo door andere voor je gevormd. De manier hoe je naar alles moet kijken? 

Om even terug te komen op wat elite betekent. Op een zoekmachine staat globaal overal hetzelfde vermeld en dat betreft:

·  de machtigen en rijken, hoogste kringen vb: een minister hoort wel bij de elite Synoniem: society

·  kleine groep maatschappelijk bevoorrechten met onevenredig veel politieke en economische macht

·  Kleine groep rijke en invloedrijke personen.

Tegenhanger is armoede en daar op kan vinden:

·         Afwezigheid van geld

·         Armoe 3) Behoefte

·         Behoeftige omstandigheden

·         Behoeftige toestand

·         Behoeftigheid

·         Dalles

·         Ellende

·         Financieel gebrek

·         Gebrek, gebrek aan geld

·         Gemis, gering bezit, haveloos bezit

Daartussen in heb je de middenstand. Naar mijn mening groet de elite en de armoede maar sterft de middenstand steeds maar af. Omdat ze of naar de armoede gaan of juist naar de elite. Maar dit wordt er over verteld: 

"Middenstand is een verouderde aanduiding van de maatschappelijke klasse van 'kleine    zelfstandigen’. Het is een groep die tijdens de klassenstrijd van vóór en na de eeuwwisseling noch bij de arbeiders noch bij de kapitalisten kon worden ingedeeld. De middenstand bevond zich daartussen, vandaar de naam. Andere woorden  waarmee ongeveer hetzelfde wordt bedoeld zijn detaillist, kleinhandelaar en neringdoende."

In welke indeling zit jij op dit moment in je zelf in leven. En wat wil je bereiken? Of wil je juist in je huidige ‘groep’ blijven? Het kan ook zijn dat waar je naar toe wilt gaan. Het eigenlijk niet mogelijk is en je blijft wat je nu bent, of dat je mogelijkheden juist afnemen tot alle ellende aan toe. En dit is ook waar het met het verhaal van Joost over ging. Hij is opgegroeid in armoede met een vervelende start in het leven. Toen hij op zichzelf ging wonen was het een groot feest met drank en ongezond eten. Met veel uren in de nacht en muziek en zogenaamde vrienden als gezelschap. Hij was blij dat hij van zijn ouders ‘verlost’ was en zelf zijn bestaan kon beginnen. Maar was dit wel zijn bestaan? In zekere zin niet, omdat het gedrag van hem identiek dat van zijn ouders was. Niet nadenken over het leven. En het niet serieus nemen of beslissingen die genomen worden nu wel of niet goed zijn. Het is een feest om op zichzelf te wonen voor hem dat klopt. Maar de stappen die hij neemt hebben als einddoel dat hij dezelfde weg gaat als zijn ouders. En als hij kinderen krijgt zullen die ook blij zijn ooit een eigen leven te kunnen leiden. Wat wederom niet hun eigen leven is. Waarom noemen we het een eigen leven, als elke beslissing en vooral houding, hetzelfde is van je ouders en alle generaties terug. Het is veilig om ons in een bepaalde groep te herkennen. Dit loslaten, omdat je zelfbewustzijn kan groeien (en daarmee ook succes en rijkdom), is een van de lastigste onderwerpen die maar in een mensen leven kan bestaan. Maar, zoals in mijn reeks ‘ik kan het niet alleen’, ik vaak heb beschreven. Begint rijkdom en succes met loslaten. En juist het aanvaarden van pijn of in ieder geval de donkere kanten van ons zelf. Waar we wel of niet bewust van zijn. Want vaak zijn we dat namelijk niet. Maar wie de donkere kant durft te ontmoeten. En zijn echte reis aan durft. Zal het echte licht in zich ook gaan tegenkomen. Waarbij de echte winst is het zien van de duisternis en licht als een. Want je moet niet de duisternis willen loslaten. Het gaat om het durven aanvaarden. Het zijn 2 tegen stellingen die eigenlijk bij elkaar horen. En een derde kracht vormen van een eenheid die maar weinig ondervonden hebben. En vaak zijn er mensen die deze ‘reis’ gaan volgen. Ieder op zijn eigen unieke manier. Maar de meeste durven, vaak onbewust, niet los te laten. Laat staan het toelaten van de eigen duisternis. 

Vaak zullen bij bijzondere heftige gebeurtenissen deze stap wel worden gevolg. Omdat er opeens zulke heftige emoties vrij komen, die mentale blokkades opheffen. Dat was ook bij Luuk het geval. In zijn verhaal ondervond hij Healing is middel om mensen te kunnen helpen. En vaak met problemen die nu haast niet verholpen kunnen worden. Hij koos voor een totaal ander leven. Maar niet voor zijn totaliteit. Hij koos weer voor een kamp in het bestaan. Nu geen bier en allerlei rare dingen. Nee van vegetarisch tot veganisme toe. Ondersteund met meditatie. Zijn leven kende wel een negatief kant punt wat hem uit deze positie trok. Op weer een vervelende manier, omdat hij dacht dat het zijn kracht was om Healing te geven aan mensen. Terwijl het niets meer is dan een biologisch feit, en een middel waarmee je het zelfgenezend vermogen in de ander alleen maar ‘wakker’ maakt. Genezing is vaak dat je van ‘niet balans’ naar ‘balans’ terug gaat. Of dat nu op het lichamelijke gaat, of het mentale. Alles wat niet in balans zit zal zich later in een ziekte doen uitte waarin ons stoffelijk lichaam het laatste niveau is. En vaak denkt men dat daarin de oorzaak zit, en eventueel ook de oplossing (of juist niet). Terwijl het op een hoger niveau alleen aangepakt kan worden. Alle zweverigheid en poespas kan je loslaten. Want ons totaliteit is niet alleen aan het stoffelijk aspect gebonden. Nee ook van fijnstoffelijk tot energetisch. Alleen ligt het probleem dat ons huidig stoffelijk bewustzijn alleen het huidig niveau kan waarnemen. En we zijn niet gedoemd op dat niveau te blijven, dat is juist de reis in ontwikkeling die we maken. Het leven van Joost is geëindigd in het feit dat hij de ware kracht achter healing ontdekte. Dat hij vrede met het verleden heeft genomen. En dat hij de goede vrienden, vanuit elk moment in zijn leven, weer toeliet. En hij samen met hun en zijn gezin zichzelf was. Zijn potentie herkende van wie hij nu is en kan. En niet wat een ander, vanaf zijn geboorten af, hem bepaald heeft wie hij is. En in welke groep hij behoort. En dat is voor Joost een geluk dit te mogen meemaken in een leven. Want meestal is dit niet het geval, zien we het pas op ons sterfbed. Wanneer het in dit leven te laat is. Daarbij niet te vergeten of je wel in een wereld deel leeft waarin je deze ontwikkeling mag meemaken. Veel plaatsen in de wereld kent men maar een klassen en dat is van de armoede. En dit verhaal is op een individueel niveau geschreven, voor een persoon. 

Maar dit geld ook op een breder vlak. Op die van families of gemeenschappen, tot op land en wereld niveau toe. Het kleinste van de kleinste is gelijk aan het grootste van de grootste. Dat is geen gezegde van mijzelf, maar die ik vroeger heb meegekregen. Mensen van mijn generatie herkennen dat wel. Die van mijn kinderen vaak niet, maar geef ik wel aan ze door. Op wereld niveau geven we vooral door aan de kinderen om aan te nemen wat de regering zegt. Hup voor volk en vaderland. Wat zij zeggen is voor ieder van ‘ons’ goed. Laat hem maar wij zijn maar burgers en weten er niet genoegd van. Dat we er niet genoeg van weten klopt. Omdat niet alles verteld of, en ook omdat veel mensen niet alles willen weten. Maar net als Joost zijn leven begon door wat hij van zijn ouders en zijn omgeving meegekregen heeft. Zo doen we dat ook op maatschappelijk niveau. Waarom rare acties verzinnen om je standpunt aan te geven.

Als de huidige wet en regelgeving je direct kan tegenhouden. En de media je vaak als raar kan bestempelen? Begin een politieke partij, deze bepaald de regels van de maatschappij. Maar wij allemaal zijn de maatschappij. Wij zijn het systeem. En waarom denken mensen niet na of een oorlog waar een regering voor kiest wel goed is. Omdat dat verteld wordt? Probeer zelf te denken? Je kan het niet alleen en vaak ben je ook niet alleen. Maar wordt het vaak uit angst niet gedaan. Foute systemen moeten we hervormen met nieuwe regels. Dat mensen een regering willen vormen is dat een goed streven. Dat kunnen en willen we niet altijd zelf doen. Maar zodra ze gaan voor ongelijkheid en oorlog moeten we dat niet willen. En natuurlijk is er een groep die hier juist op kick. Als voorbeeld de foute voetbal supporters. Maar de meerderheid wil dit niet. Ons niet laten horen is alleen maar een keuze. Denken dat wij niets kunnen veranderen is alleen gedrag wat we meegekregen hebben. Probeer zelf te denken. Probeer zelf te kijken. Dat doen we nu te weinig. 

Het leven van Joost herken ik een beetje van mezelf. Mijn moeder is gevlucht voor mijn vader, een gestoorde Italiaan. In die tijd was en een scheiding en een buitenlandse vader (dus een kind wat niet volledig Nederlands is) een schande. De details bespaar ik je wel, maar net als Joost ging ik feesten toen ik op mezelf ging. Wat schulden met zich meebracht. En niet voor gekke dingen nee een koelkast en een wasmachine als voorbeeld. Om gewoon te leven, maar dan in schulden. Eigenlijk net als mijn moeder heeft gedaan. Ik heb daar van afgestapt en ben mij eigen leven gaan leiden. De weg was lang en zwaar. Maar dank zijn een geweldige lieve Vrouw die ik ontmoette in ieder geval ook met liefde. Naast een Vrouw is het een maatje. Dat heeft niet elke relatie helaas. En ik denk dat ik alles los heb gelaten en mezelf bent geworden. Maar met het open stellen van bepaalde emoties ben ik toch achter bepaalde aspecten gekomen. En door een ernstig ongeluk, dat gaf een positief effect (als je dat positief kan noemen) dat ik over zaken ging nadenken die ik eigenlijk vergeten was waarom ik ze nu nog doet. Ik vraag bijvoorbeeld nog vaak om een bevestiging. Of mijn nieuwe kleren wel leuk zijn tot mijn nieuwe kapsel. Eigenlijk is dit een onzekerheid die in mijn jeugd ontstaan is. Maar die ik nu nog uit. En roken ook, rook af en toe een mini-sigaar. Vaak tijdens werk omdat dat tegen drukte in mijn hoofd werkt. Zeg ik tegen mezelf. Maar toen ik net uit ging en los ging van mijn moeder. En het zo erg werd dat ik op mezelf moest wonen. Ging ik ook roken omdat ik gewoon alles wilde vergeten. Maar ook mee wilde doen met de ‘vrienden’ uit mijn omgeving. Ik denk nu dat dat ik dat wil doen, omdat het voor me werk druk goed is, meer niet. Maar het heeft een andere kant waar ik nu weer achter bent gekomen. En ik kan er mee doorgaan, een mens heeft in alles een eigen keuze. Maar ik heb net mijn laatste sigaar gerookt en ik stopt ermee. Omdat ik beseft hoe ik er aan begonnen bent met welke reden. Dat was toen, ga nu uit van mijn huidig potentieel. En middels deze blog hoop ik dat ik andere ontmoet. Die ok W.O.L willen zijn als mens en als beweging. Want W.O.L. staat voor:

World off love. Liefde is strijd en strijd is liefde. Groei stimuleren in persoonlijkheid. Groei op maatschappelijk vlak. Eerlijkheid proberen te bereiken in de mensheid op zich door bewustwording en groei te stimuleren.

Liefde is het belangrijkste wat er is, maar liefde is ook voor jezelf en je land op komen door te eisen dat we moeten stoppen met oorlog. Dat kunnen we als land niet alleen, alleen op wereld niveau. Maar landen zijn gemaakt door mensen. Regeringen en machthebbers zijn gemaakt door mensen. Geloven zijn gemaakt door mensen. Daarin geloof ik wel in een Gods kracht, maar alle soorten geloven met zijn wetten en regels niet. Die zijn gemaakt door mensen. Regeringen en geloven hebben als gemeen dat ze liefde promoten. Maar uiteindelijk voor macht en eigen gewin gaan. En denk je dat dat niet het geval is? Kijk om je heen? In je straat, in je land tot in de wereld. Niet gelijk denken dat het niet uit maakt hoe jouw houding is. Dat is het wel, en door je houding te durven veranderen. Ontmoet je vaak mensen die dit ook doen. Alleen kunnen we niets doen. Als persoon en als land.

Veranderingen op grootte schaal is een goed streven. Vaak begint dat wel op een kleiner niveau. Of kan je beide kanten apart proberen te behalen. Wat ik wil is iets kleins. Dat is dat belasting eerlijker en transparanter wordt. In den beginne moesten we bedrijven voordeel geven om met economie goed te kunnen groeien. En dat we als klein land het niet onder doen ten opzichte van de rest van de wereld. Maar die regels gelden nu niet meer. Terwijl grote organisaties belasting voordelen krijgen. Elite groeit maar armoede harder. En de middenstand die bijna verdwijnt in die twee tegen polen. Economie is een goed punt om in te ontwikkelen. Verschillen mogen er zijn. We moeten geen kant kiezen voor communisme. Want we hebben gezien dat dat niet werkt. Maar menselijkheid en eerlijkheid moet er wel zijn, en dat is er nu niet. Dus in 2024 wil ik dat inkomen van de werkende klasse tot bruto 100.000 per jaar op 0% wordt gezet. De te korte moet aangevuld worden door de te grote organisaties minder te spekken. Want hun voordelen naar de maatschappij zijn er amper. Mail mij jouw mening. Dan plaats ik dat in een blog. Volg deze blog ook, dat is een keuze op de hoofdpagina in het linker boven gedeelte. Bedankt voor het lezen en ik hoop op reacties. Niet per se die voor alles zijn, tegen geluid is ook welkom. Als er maar wederzijds respect is en we in basis een beter leven en een betere wereld willen.  

 worldofflove.wol@gmail.com