Uitstervend opstand

 

 Uitstervend opstand

Ik wil het hebben over de politiek van vandaag. Zowel in eigen land als over de grenzen. Want is er in de zin van politiek wel sprake van grenzen? Ja ok er is sprake van nationale belangen. En nationaal groepen mensen die het allemaal wel voor iedereen bepalen. Voor de lokale bevolking die als groep zich Nederlander voelt, of een inwoner is van een ander land. Lokaal en nationaal weten we genoeg, want dat zijn de momenten van de dag die we bewust of onbewust meemaken. Maar of er echt sprake is van grenzen? Ik denk dat de scheidingslijn tussen nationaal politiek en internationaal erg dun is. Als hij tenminste aanwezig is. Want is het niet de illusie van de dag dat ons elke seconden toont of juist niet toont hoe wij het bestaan mogen of willen meemaken? 

Ik wil het hebben over de politiek, dus begin ik over mijn wandeltochten. De wandeltochten worden wel steeds minder. Want ik zet meer mijn aandacht op hardlopen. Heeft altijd mijn passie in gezeten, en wil in 2024 eindelijk een Marathon gaan lopen, of moet ik zeggen rennen? Dan begin ik natuurlijk wel eerst met een halve Marathon, hoewel ik deze ochtend mijn record verbroken heb, met een afstand van 19.30 km afstand in 2 uur en 15 minuten. Waar ik trots op bent, en tijdens het rennen eindelijk het ‘runners moment’ heb meegemaakt. Waarin moeheid verdwijnt, en blijdschap alles is op dat moment. Nu wil je vast verder gaan met je internet activiteiten en andere websites gaan opzoeken. Of je bent de dag van vandaag nu zeker al helemaal zat. Want ik had het over politiek, maar begin nu over wandeltochten en  hardloop activiteiten? Dat is natuurlijk leuk maar wat heeft dit met politiek te maken? Nou ik begin met mijn verhalen op deze blog veel in de spraak van symboliek en beeld. Mijn idee is dat als je een voorbeeld hoort en later pas leest wat het echte onderwerp is. Je het idee waar je mening al in is vastgeroest  in een bepaalde kijk losser komt, en het even anders kan gaan zien. Probeer dat in alles in je leven want niets is zo gevaarlijk om van geboorten tot dood met dezelfde mening te leven. Toch? Dezelfde kijk en het zelfde gevoel. Dezelfde cirkel waarin je rondjes in loopt van geboorten tot dood. Waarin je eigenlijk al die tijd op dezelfde plaats bent blijven staan, zonder vooruitgang. Wat je in je leven niet heb willen zien, maar duidelijk in je denken komt op je sterfbed, of een ander ernstig moment in je leven. En hel en verdoemenis is dit niet, het is een leer pad in je bestaan. Nu met wandelen om verder te gaan. Wandelen is, net als elke sport, gezond. Beweging is gezond, waardoor je ook veel positieve aspecten uit kunt halen. En de kans op ziekte kan verminderen. Of het nu een stukje in je eigen wijk is, of net iets verder. Of ergens een dorp of stad verderop, verdwaald in een bos of strand. Het maakt niet uit, dat is waar ieder zijn plezier en rust in kan vinden. Ik heb mijn vaste trajecten van 2 km, en een van 3 km. Maar ook van 5 of langer. En spontaan bezoek ik in Nederland vestiging steden of dorpen. Heerlijk van de oudheid genieten, met afwisseling tot moderne winkelstraten. Of onverwachte horeca zaken met lokale lekkernijen, wat steeds weer een verassing is van het moment. En een reden om het een volgende keer weer in te plannen, maar dan ergens anders in het land (en wellicht later over de grenzen). 

Maar de korte stukken hebben mij aan het denken gezet. Op een dag ergens vorig jaar. Was ik de wandeltochten zat. Het was positief om even uit huis te kunnen zijn. En toch niet ver weg te hoeven gaan. Maar de creativiteit van wat in ons mensheid is geboren kent zijn grenzen. Als je alle verschillende routes heb bewandeld. Het kwam toen in mij op om dezelfde routes te bewandelen, maar dan andersom. Hoe simpel het ook is, had er niet aan gedacht. Dezelfde route andersom bewandelen geeft in alles een andere kijk, kwam als een verassing tot mij besef. Je ziet alles gewoon anders. De gebouwen die je ziet komen nu anders tot mij. Maar ook de natuur en de dieren die altijd op de route te vinden zijn komen anders aan. En omdat ik daar zo blij om was deed ik dat ook met hardlopen. Soms de normale route, een andere keer andersom. En het gaf hetzelfde effect. Je ziet alles anders. En nu ga je vast jouw bezigheid andersom doen en zal je tot niets uitkomen. Maar dat ligt aan je eigen kijk en emotie. Hoe open minded je bent om alles net anders te zien. Dan je normaal in je leven meemaakt. Ik ging het met wandelen en hardlopen doen, alles op een andere manier proberen te ervaren. Maar dan ook met alles, eerst in mijn eigen leven. En later met het bestaan tot aan die van de wereld. 

En gaat hier nu ook niet in de politiek om? Ik koppel daar alle oplossingen en problemen aan vast. Waar we heden ten dagen mee te maken hebben. Het is net als mijn wandelmomenten op steeds dezelfde route, met een verveelde eenzijdige kijk als resultaat. Dat is ook in de politiek! Je denkt in je leven dat jouw gedrag uniek is en van jezelf. Dat jij met je geboorten daar zelf en alleen voor verantwoordelijk bent. Maar ik zeg al vaker in mijn blogs dat dit niet zo is. Ten eerste komt via de genen gedrag mee van je ouders en voorvaderen. En ten tweede wordt dit verder gevormd door ons eigen systeem. En omdat wij zelf dit systeem zijn, zijn dit je familie leden en vrienden. De school waar je op zit of het werk waar je in beland. Gedrag is aangeboren en wordt verder gevormd door het systeem. En dat er op een natuurlijke manier gedrag al aanwezig is, is geen schande. In tegendeel, het is een natuurlijk fenomeen wat als doel heeft te kunnen overleven, en groter te worden. Maar uiteindelijk is het ook een natuurlijk principe dat je daarna je eigen gedrag gaat vormen. Gedrag wat misschien totaal niet overeen komt met wat je ouders of familie hadden gewenst. Of in de maatschappij waar je in leeft normaal is. Er zijn wel enkele die dit wel aan durven, denk aan al die mensen die vrijheid en vernieuwing hebben gegeven aan de wereld. Of aan al die mensen die wetenschappelijke en technische vooruitgang hebben kunnen geven. Terwijl daarvoor in de maatschappij eerst niet geloofd werdt. Of gewoon niet gehoord en gezien waren. Hoeveel van dit soort ‘helden’ geven het dan toch op? Waar we nooit van gehoord hebben. Uiteindelijk blijven alleen maar een kleine groep over die echt zorgen voor vernieuwing en winst voor ons allemaal. Maar meestal wordt dit ‘op tijd’ in doofpotten gestopt. Als het niet overeen komt voor de meerderheid die de wereld van vandaag bepalen. Maar om het dicht bij te houden. Nationaal! Zeker met weer de komende  verkiezingen. Probeer de route in je denken een keer andersom te zien. Het kan zijn dat je gewoon bij je overtuiging blijft. Het kan ook zijn dat je tot een verassende wake-up momenten komt. Maar om alles, buiten je kijk van vandaag, anders te willen zien. Daar heb je moed bij nodig, want er is niets zo vol gebonden aan emoties dan je eigen overtuiging en kijk even opzij te durven zetten. Maar het loont wel want deze natuurlijke eigenschap zijn we kwijt geraakt. En blijven we in dezelfde groepjes tegen elkaar strijden. Met de ene perioden meer naar links. En een ander moment meer dan rechts. Maar is er dan echt vooruitgang? Als je steeds dezelfde route bewandeld? We de totaliteit van  de mensheid kleiner maken door het in een eigen hokje van overtuiging te plaatsen. Is dat vooruitgang? Is dat de volledigheid zien en ervaren? Echt aan oplossingen werken, in deze stervende wereld? Ik zeg hierop nee! Wat jij?

Nu over Extinction rebellion wat weer volop in het nieuws is, en wat steeds meer voor irritaties zorgt bij het gewone volk. Omdat er weer een snelweg geblokkeerd wordt en mensen niet naar hun werk kunnen. Dan hebben de nieuwszenders toch wel weer gelijk. En dan komt ook de vraag willen we ze wel in ‘onze maatschappij’? De vertaling van deze groepering is ongeveer Uitstervend Opstand. Is de opstand dan stervend? En voor wat moet er een opstand komen? Nieuwgierig als ik bent google ik naar de standpunten, en ik weet niet of Internet wel de waarheid spreekt en dit echt zo is. Maar dit vind ik:

 

“De groep streeft naar een wereld waarin de menselijke samenleving en milieu "op een vruchtbare manier" met elkaar zijn verbonden, en die wordt gekenmerkt door "eerlijke, collectieve besluitvormingsprocessen". De groep vreest het uitsterven van dier- en plantensoorten, en uiteindelijk ook een onleefbare aarde voor mensen.”

 

Omdat ik met alles in mijn leven me niet meer aan vaste standpunten wil vasthouden, lees ik deze stelling nog een paar keer. En kijk ik goed in mij zelf. Ik zeg al een tijd dat economische groei belangrijk is. En dat we daarin moeten ontwikkelen om groter en sterker te worden, maar ook om te blijven. Dat we niet ondersneeuwen en in armoede verdwijnen. Maar ik zeg ook altijd dat hierin het concept menselijkheid bijna is verdwenen. Je er zijn groeperingen die zich echt inzetten in menselijkheid. Maar er zijn er ook veel waar van elke euro maar een dubbeltje op locatie komt. Waarvan 5 cent aan lokale machthebbers moet worden overgedragen, om daar te mogen  zijn. Daarnaast is het bieden van hulp altijd goed en nodig. Maar jaar in jaar uit geld geven? En tegelijk de situatie zo laten blijven als hij is? Dat is dezelfde wandel toch in het leven. Waarin je rondjes loopt, zonder vooruitgang. Want de situatie blijft gewoon hetzelfde. Er is nog steeds honger in de wereld. Er is nog steeds oorlog in de wereld? Er is nog steeds vervuiling en het uitsterven van dieren aanwezig. Geld doneren is dan maar net als vrijheid een illusie. Dat er iets aangedaan wordt, Dat je rekening houd met de wereld, want je geeft toch geld? Maar er gebeurd eigenlijk niets. Dat weten de leden van deze organisatie ook en kiezen een ander kamp. Waarin gestreden wordt en de strijd zal harder worden. Zolang het niet aan komt bij de mensheid. Maar de mensen die wakker moeten worden bevinden zich het zelfde groepje als altijd. Met de altijd aanwezige eenzijdige kijk waar ze mee geboren worden, en straks eens de dood tegemoet gaan. Omdat het net als mijn wandelmomenten eerst zo ging. Steeds dezelfde route, dezelfde kijk. Nooit opnieuw durven kijken. Maar wat nu? Stel we gaan het massaal nu zien, met hun mee de straat op? Het land blokkeren, of meer? Nee dat zal geen positief resultaat geven. In tegendeel, want hoe waar het ook is waar ze voor staan. Met staken tegen het systeem staat je 15-0 achter? De wet- en regelgeving heb je tegen. Daarnaast ook wat het nieuws er wel of niet over zegt. En natuurlijk ik vind dat ze gelijk hebben. De wereld moet geholpen worden dus de prijzen gaan van alles omhoog. Maar tegelijk wel 45 Miljard aan subsidie geven voor fossiele brandstoffen? En dat elk jaar? Terwijl ik aan de pomp elke week steeds meer moet betalen. En mijn vrij te besteden inkomen steeds minder wordt. Waarin andere zelf al in armoede leven, Hoe kan je dit uitleggen met deze jaarlijkse miljarden subsidie. Dat is niet mogelijk, kan je ook niet goed praten. Maar om nu de staken en strijden. Met het  systeem tegen je daar bereik je niets mee. Nee want wij zijn toch het systeem zelf? Ga de politiek in. Vorm daar een beweging en zorg daarin dat het allemaal anders gaat worden. Ik zal jullie steunen met in ieder geval mijn stem. Want waar jullie voor staan is zeker goed. En het is zeker niet goed dat naar mijn idee dit allemaal al lang speelt en bij iedereen in de Politiek van vandaag allang bekend is. Maar dat niemand, van Links tot  Rechts, er iets aan doet. En erover is blijven zwijgen. Dan kan je dit ook niet samen brengen met het idee dat het echt personen zijn die voor een betere samenleving gaan. Nee dan is dit voor mij persoonlijk weer het volgend machtspelletje voor alleen eigen gewin. Omdat je alleen de waarheid in je eigen groep ziet. Terwijl, net als de wereld, het niet in een groep vast te zetten is. En het omvat alles, alle groepjes die kunstmatig gemaakt zijn. Samen met kunstmatig gedrag en de manier hoe we ons gedragen in het bestaan. De waarheid is zowel links als rechts. En de oplossing is voor de meeste zaken alleen internationaal te vinden. En kunnen we alleen bereiken als wij als mensheid met zijn alle even van route willen veranderen. Een andere kijk aandurven om wat we normaal zien en horen. Dat we inzien dat de groepen waarin we leven de illusie is, net als onze zogenaamde vrijheid. Want echte vrijheid is te vinden als we geen  hokjes meer zien en vormen. Maar met zijn alle de wereld zijn. 

worldofflove.wol@gmail.com