30/03/2022 - Dutch

World Off Love}

De geboorte

Ik ben opnieuw geboren en ontwaakt op 30 maart 2022. Met cira 30 KM naar me werk zonder helm. De sjaal ging tussen mijn wielen en ik viel voorover en was weg. Ondertussen hebben scholieren 112 gebeld en om me heen gestaan om me te beschermen. Dat mensen dit voor elkaar doen, zo heftig en zo mooi. Mijn Vrouw heeft ze ook vanalles gegeven later maar eigenlijk is niets te goed zo dankbaar zijn we. En ik? Halve meter buld op me rechterbeen samen met beschadegingen op mijn huid. Rechterarm bot in het middenboven eruit, 2 doormidden (elk aan een zijkant). Schuur in mijn oog, jukbeenderen gebroken, kaak gebroken en een hersenkneuzing. Ik was erg in de war en wilde niet mee werken na 3 dagen coma en een operatie. Dus paar dagen vast gebonden op het bed en daarna in een kooi. Kreeg amper aandacht en verzoring, was gewoon bang. Door mijn Vrouw kreeg ik de 4e dag eten want ik mocht geen vast eten omdat me kaak gebroken was. Ze hadden geen erg om me dan vloeibaar eten te geven. Dat mijn Vrouw het zei was voor hun een openbaring en kreeg het meteen. Enige wat ik kon zeggen is het woord honger en daardoor ben ik nu nog 8 KG afgevallen. Gelukkig weet ik die 2 weken in delier niet meer en alleen van horen en zeggen. Maar dat ik niet meer weet en daarna wel is dat Nederland (en ik denk ook in de wereld) hulp gebonden is aan commercieel gedrag en geen echte hulp en verzorging. Na 4 weken revalitie was ik te goed voor testen en was de CT scan goed. Toch moest ik blijven voor observatie. Welke? Dat was er niet! Alleen schijnbedrag om testen ondanks slaap gebrek, stress en een mand vol medicijnen een zombie te zijn en daarop beoordeeld was. Was gelukkig slim dat ondanks te medicijnen ik overal bewust van was. Trainen op de hometrainer, wandelen, arm masseren maar ook meditatie. Om vervolgens na 4 weken ontslag te nemen en te kappen met medicijnen. In het begin zijn ze goed hoor maar op een gegeven moment moet je uit gaan van je eigen zelfgenezend vermorgen. En niet uit naar van commercie verslaafd en gedempt worden door al die medicijnen. Als eerste 2 weken zitten huilen. Kon eindelijk alles ververwerken, alles! Dus ook toen mijn moeder toen ik 1 jaar was ging vluchte voor mijn gevaarlijke Italiaanse vader en ze in de jaren 80 door de maatschappij uitgekotst werd door de Maatschappij en familie. Heb er altijd voor haar geweest totdat ik gewoon ook als tiener een eigen leven wilde leiden. Dus ging uit maar zij zocht weer relaties uit eenzaamheid. Van die aso's figuren en als ergste een Egypenaar die haar ophaalde maar ik kon haar de volgende ochtend bij de bus opwachten. Was een nacht ik een parenclub! Weet je hoe pijn dat voor mij deed. Dus vlucht je om op je zelf te wonen en natuurlijk met schulden. Kreeg contact met mijn huidige Vrouw die achter mijn schulden kwam en ondanks die schrik mij hielp. Als enige ter wereld bleef ze achter me staan? Mijn Moeder kreeg een soort van normale relatie en er was weer even contact. Waarin het verleden nooit besproken werd. Toen mijn kinderen, die ik inmiddels kreeg, door hun beschuldigd werden door iets wat ze niet deden en door hun nooit een sorry kwam. Is het contact definitief over gegaan. Ondanks dat ik al heel mijn leven haar hielp! Ik stond wel open en naar mijn idee positief in het leven. Maar door mijn ongeluk de 30e ben ik weer achter alle pijn gekomen wat toch nog in me verstopt was. En wist ik dat ik op het leven reageerde vanuit mijn verleden. Dat nooit meer ik reageer en leef op wie ik nu ben! Respect voor mijn Vrouw ik ik gekregen heb had ik altijd in mijn hart voor haar. Maar toch heb ik ook daar om zitten huilen of ik wel ook goed genoeg voor haar was of bleef. Ze is mijn maatje, kan niet zonder haar. Het leven voel ik nu zo indrukwekkend goed en heb nu zo'n open besef gekregen. Voel me blij maar ook bedroef als ik in de wereld kijkt en zie hoe wij door maatschappij, leiders, geloof de wereld vernietigen en haat onder elkaar blijven houden. Daar moeten we allemaal andere keuzes in gaan maken. En hulp en liefde bedoel ik niet alle mensen uit een streek op een plekje laten komen want daardoor wordt de leefbaarheid verkracht. Maar moeten we zorgen dat de aarde een wereld is en dat juist de verschillen onze gezamelijke kracht is. Mensen, Leiders, Landen, Religie wat profiteert aan haat en aan alles wat er nu speelt, daar moeten we voor opstaan. Liefde is mooi en groot maar niet altijd leven in sferen, dromen en niets doen! Liefde is ook opkomen voor jezelf, elkaar, de wereld. Soms woorden maar vaak juist ook met kracht! Laten we hier weer besef van krijgen.

 

Groetjes,

W.O.L.