Levensloop


Levensloop

Elk leven kent een levensloop. De eerste ademhaling in een diepe rust.

Tijdens jouw geboorte op deze aarde begint jouw reis met een slaap.
De schreeuw in het leven als eerste vonk in dit materiele leven wordt je omarmt door blijschap. Terwijl jezelf midden in het geluk van een natuurlijke levensloop huilt en schreeuwt.
Geluk en liefde omringen vele. Helaas wordt door sommige haat en verdriet getoond. Soms zelfs al vroeg de dood om alles heen. Want de blijschap wat elk boekje wat wij lezen vertelt is niet ieder zijn weg helaas.

Als ontwetend kind gedragen door de aarde ben je omringt door je ouders en ieder die van je hou, als je een gelukkige start maakt.
De mensen die met jouw verbonden zijn in geluk of verdriet hebben even dezelfde reis. Samen groei je en ontwikkel ieder zich. De verbondenheid die je met je geboorten ontvangt betreft gelijk je eerste levensles wat je door maakt in je verdere leven. Vaak onbewust dan bewust. Hoe je eerst omringt wordt door familie. Doorloopt op een natuurlijke manier de weg naar vrienden en vriendinnen. En naar kameraadschap en tenslotte een relatie. 

Mocht het jouw weg zijn ontvang je je eigen gezin. Zie je bewust of onbewust het eerste gehuil van je eigen kind. En mocht je gezegend zijn geef je terug je lach en blijschap. Wat liefde krijgen en ontvangen van je naasten is geen normaliteit. Het standaard verhaal van huisje, boompje, beestje in de leerboeken. Is voor vele een bittere moeilijke ilussie. Die nooit of maar even te bereiken is. 
We begonnen het leven met een traan. Met geluk vorme zich in ons hart een blijschap. Voor iedereen, vroeg of laat, zal er een stilte zijn. Want langzaam worden de volle levenswegen leger en moet je de leer aangaan van los laten. Of blijven andere in zelf verzonnen illusies omdat loslaten te moeilijk is. Met denken en dromen maar vaak ook met drugs of alchehol. Of zelfs haat tot oorlog toe. Haat, oorlog en strijd zijn er genoeg in de wereld. Maar meestal is dit een uiting van angst. Want ondanks verschillen in grenzen en naties is er toch maar een wereld? En ondanks verschillen in kleur en afkomst zijn we toch allemaal mensen. Zijn grenzen gemaakt door andere die zich machthebbers noemen. Worden verschil in kleur en afkomst getoond voor doeleinden om de massa verkeerd aan te sturen. Wegens die zelfde haat en angst kiezen we maar voor vernietiging en onbegrip?

Elk leven kent een levensloop. De eerste ademhaling in een diepe rust.Tijdens jouw geboorte op deze aarde begint jouw reis met een slaap. Maar eindigt hij met een blijschap in heel je ziel met de dood als laatste les. Want terwijl in de leegte de mensen om je heen huilen. Lach jij weer in blijschap want de eerste les is weer door je ontvangen. Dat is dat je meer bent dan een tijdelijk stoffelijk wezen met een einde. Je met meer dan stof of geest. Doormiddel van leren ontwikkelen we ons innerlijk wezen. We leren dagelijks lessen in zelf gemaakte grenzen, landen en binnen zelf gevormde naties. Leven en reageren dagelijks op de verschillen in afkomst en kleur. Want is de echte les van het leven niet dat je toelaat om te mogen huilen. Dat je het verdriet vast houd. Maar ook durft los te laten. Omdat de moeilijkste opgave die we vroeg of laat krijgen. Is het weer ontvangen van blijschap, geluk en liefde. Om juist na die tranen weer te durven genieten.

Onze reis begint met vele om ons heen. We worden verwelkomt in het gejuich of gevecht. Om tenslotte alleen te lopen in het leven, ondanks gekozen vlucht in drugs en alchehol of zelfs haat. Ondanks een volle wereld komt de stilte in je en kan het verdriet geven. Maar laat dit toe. Want verdriet uitte is nodig om weer liefde en geluk te kunnen zien en het weer toe te laten. Dat het leven niet beperkt is en maar voor even. Want dat is voor ons de moeilijkste les op het zelfde levens pad die we allemaal doorlopen. Om weer te ontdekken dat alleen onze vorm veranderd maar we onsterfelijk zijn.

Mijn bestaan bevat een levensloop. Mijn eerste ademhaling in een diepe rust.Tijdens mijn geboorte op deze aarde begint mijn reis met een slaap.En wordt ik wakker met een lach en ga ik verder met mijn reis.

Veel liefde,

W.O L.

Reacties

Populaire posts van deze blog

KANKER: Een Epidemie van Stilte en Verwaarlozing

Onze zoektocht

Uitstervend opstand