Gedicht: De reis die begon


De reis die begon

Zijn
Niets anders dan jezelf
Dat is wat ik zeg
Dat ik denk dat ik ben
Maar ben ik wel wat ik denk te zijn
Zie ik wel alles om zoiets te kunnen zeggen
Zijn alle schaduwen van mijn wezen belicht
Dat ik alle facetten weet
Ben ik wel helemaal mezelf
Of slechts een deel
Of is het mijn ego?
Die mij laat denken dat ik mijn dagelijks handelingen bent
Dat terwijl ikzelfeen geheel ander persoon bent
Diep verborgen in mezelf
En als ik meer bent dan ik dacht te zijn
Hoe kan ik dan alles ontdekken
Als ik niet weet waar te kijken
Naar wat te zoeken
Als ik de klank niet weet
Evenals de geur en vorm
De naam
De richting
Door zoveel chaos omringt
Alsof lijnen van een dieper begrip mij ontglippen
En ik in angst wilt vluchten
Dan in het midden van het bestaan
Sluit ik mijn ogen om beter te zien
Ik laat mijn adem stromen
Net als de zee
De wind
Als gedachten die waaien
Naar het middelpunt terug
Voel ik een begin wat antwoorden kan geven
Van de bestemming van mijn reis
Die lang hiervoor al reeds begon

Veel liefs,

W.O.L.




Reacties

Een reactie posten

Een reactie zou mooi zijn...

Populaire posts van deze blog

KANKER: Een Epidemie van Stilte en Verwaarlozing

Onze zoektocht

Uitstervend opstand