Gedicht: wanneer


Wanneer

Wanneer de tijd verder gaat
En aan mijn leven voorbij vervloog
Sta ik als een standbeeld stil

De tijd raast om alles om me heen
Terwijl alles wordt geboren
En het leven vorm
In oneindige momenten
Blijf ik staan
Terwijl alles om me heen raast
Woorden
Gelach 
Gehuil
Emoties als weerinvloeden zo rijk
Vormen ontzichbaar mijn ziel
Niet merkbaar voor om alles om mij heen

Ik verander ook
En ben getuige elke dag
Want ik huil mee
Ik lach mee
Alle emoties net als de storm om me heen
Want mijn hart is net als de wind
Mijn stem als de donder
Maar mijn ziel is de stilte ontzichtbare getuige wat ik als rol vervuld
Want ik leef en sterf tegelijk
Elke dag opnieuw
Wanneer de tijd verder gaat

Reacties

Populaire posts van deze blog

KANKER: Een Epidemie van Stilte en Verwaarlozing

Onze zoektocht

Uitstervend opstand