50


Beste,

 Mij is gevraagd iets te zeggen. Nu ben ik meer een schrijver dan een verteller. Maar ik zal mijn best doen op deze voor mij bijzondere dag. Bijzonder omdat ik op mijn bestemming vandaag bent aangekomen. Want is de weg naar 50 een reis die we niet allemaal maken. Onderweg zijn of al op pad naar een nieuwe levensweg. Waarin we vooraf er niet aan willen denken, maar eenmaal er zijn toch blij zijn er te kunnen zijn. Een halve eeuw als mijlpaal in je leven. Waarin oud zijn het oude denken nog is. Want niet de rimpels in je gezicht bepalen je leeftijd maar het laten leven en spreken van je hart. Daarom wil ik dit met jullie vieren. Niet alleen met die vrienden waren of nog zijn. Maar ook met mensen die een positieve betekenis hebben voor mijn vrouw en kinderen. Want het leven is zwaar. Maar genieten mogen we nooit vergeten. Wat ik vroeger met vrienden heb beleefd. En wat ik nu met vrienden mee maakt. Voor dit alles wil ik iedereen hier bedanken. Dus laten we proosten op mijn verjaardag. Op ons zelf. Op elkaar. Op het hele leven.

Veel liefs,

 

W.O.L.  (marco...)

10/02/1973








Reacties

Populaire posts van deze blog

KANKER: Een Epidemie van Stilte en Verwaarlozing

Onze zoektocht

Uitstervend opstand