Gedicht: Herleven en Sterven


Herleven en Sterven

Storm verheft zich hoog op
En raakt mijn rusteloze hart
Als stemmen van de wind
Waai ik rondjes om mezelf heen
En telkens als ik mezelf ziet
En mezelf wilt tegen houden
Is het de schaduw die zich oplost
En de zon die verdwijnt
En met de duisternis als vriend
Zoek ik weer de weg
Naar een doelloze deur
Zonder bestemming
Tranen schitteren als een zee
Verloren in de massa van emoties
Komt plots uit de mist een hand
Die me optrekt naar het licht
En het licht heelt alle wonden
Troost
Vind antwoorden die het geweld in me doet stillen
Alsof een ander persoon in mij herleeft 
En een ander persoon in mij sterft

Veel liefs,

W.O.L.

Reacties

Populaire posts van deze blog

KANKER: Een Epidemie van Stilte en Verwaarlozing

Onze zoektocht

Uitstervend opstand