Gedicht: Als ik ooit ga.....
Toen ik ooit mijn eerste levens adem kreeg
Geboren in duisternis
Wilde ik weer gaan
Terug naar het licht
Maar in het midden van de reden
Hoe jong ook mijn bestaan
Koos ik van dit leven
Met alle lessen nog te gaan
Ik heb leren huilen
Moeten vechten
Ik kon me niet verstoppen
Me verbergen
Nergens
Een weg van treur vormde mijn levenspad
Maar ik ging omhoog
Na al het gemis in mijn leven
Vulde jij het aan
De eerste stappen moest ik leren
Maar ik was niet meer alleen
Vreugde, liefde en plezier
Vormde nu ook mijn bestaan
Maar sinds kort in een moment
Tussen leven en dood
In een volgend moment
Midden in de reden
Zag ik met onze liefde ook de les
Mijn hart was wel vernieuwd
Met onze liefde gevuld
Maar het ankerpunt nog in de pijn
Leed krijgen is makkelijk
Het weer los laten is zo zwaar
De grootste uitdaging van ons alle
Ik ben nu weer heel
Een traan en een lach
In een eeuwig durende dans
Bedankt dat je er voor mij bent
Ik ben er voor jouw
Met liefde van nu
Voor altijd
Zelfs
Als ik ooit ga....
Reacties
Een reactie posten
Een reactie zou mooi zijn...