Oefening om je waarneming te vergroten

Oefening om je waarneming te vergroten

Ga, om je sensomotorich zintuig te oefenen, in een ontspannen meditatiehouding zitten en concentreer je met je gevoel op de binnenkant van je lichaam. Richt je aandacht op de verschillende lichaamsdelen en organen. Als dat je kan helpen raak dan het deel van je lichaam aan waarop je je aandacht gerricht heb. Als je visueel ingesteld bent, wil je misschien ook graag kijken naar het betreffend lichaamsdeel. Ben je meer auditief ingesteld, dan vind je het misschien prettig om naar je adem en hartslag te luisteren en zo je aandacht beter te richten. Doe hierna het hetzelfde, maar dan met de ruimte om je heen. 

Ga zitten met gesloten ogen en voel de ruimte waarin je je bevind. Concentreer je op, reik in gedachten uit en zend stralen naar verschillende plaatsen en objecten in de kamer. Als dit je veel moeite kost, open dan je ogen of raak de voorwerpen in de kamer aan, ga hierna weer verder met alleen maar zitten en voelen. 

Laat daarna een vriend of vriendin je geblinddoekt in een onbekende kamer brengen.  Ga zitten en voel de ruimte om je heen met je innerlijke tastzin (sensomotorisch) op dezelfde manier als toen je je op de binnenkant van je lichaam afstemde. Wat ben je over de kamer te weten gekomen? Neem de blinddoek af en kijk om je heen of het klopt. Richt in een soort gelijke oefening op mensen, dieren en planten. Ga, voor het oefenen van je innerlijke zien, weer in meditatie houding zitten en kijk zo, terwijl je je ogen gesloten houdt, je lichaam binnen. Als je hier moeite mee hebt, zoek dan uit welk zintuig je daarbij kan helpen. Raak het deel waarop je je richt aan of luister naar wat in je lichaam afspeelt, totdat er een beeld voor je ogen verschijnt. Doe nu het zelfde met de kamer. Bekijk eerst met je ogen open, de details van de kamer; breng je daarna met gesloten ogen het beeld van de kamer voor de geest. Ga vervolgens naar een onbekende kamer en houd meteen je ogen gesloten. Wat zie je? Denk erom we hebben het over visuele waarneming. Dit is wat anders dan visualisatie, want dat is een creatieve daad waarbij je visualiseert wat je wilt creeren. 

Nu een oefening voor je innerlijk gehoor. Ga zitten in meditatie houding. Luister naar het inwendige van je lichaam. Ook nu geld; als dit zintuog niet toereikend is, leg dan je hand op dat deel waarnaar je luistert en voel het of kijk er naar. Ga dan naar buiten en luister naar alle geluiden om je heen. Als je dit in het bos doet, zul je beginnen te horen hoe de geluiden met en door elkaar heen klinken. Samen vormen ze een symfonie. Luister nu nog beter. Wat kan je nog meer horen? Hoor je ook geluiden die niet bestaan? Luister er nog aandachtiger naar. Op een dag krijgen ze misschien betekenis voor je.

In zijn boek Stalking the Wild Pendulum beschrijft Itzhak Bentov een geluid van zeer hoge frequentie, dat mensen vaak horen als ze mediteren. Het zit boven het normale gehoorsbereik. Het is hem gelukt de frequentie van dit geluid te meten. Naarmate zijn vermogen om te zien zich verder ontwikkelde merkte hij dat de beelden die hij doorkreeg in twee categorieen zijn onder te brengen. De ene soort is symbolisch, de ander letterlijk. Met een symbolisch beeld bedoel ik dat iemand eenvoudig iets door krijgt dat voor de persoon van wie men de 'aura' leest een bepaalde betekenis heeft. Zo kan je bijvoorbeeld een spiraalnevel in de lucht zien, of een dikke plak chocoladecake. Verschijnt er een letterlijke voorstelling dan ziet men beelden of gebeurtenissen of voorwerpen. Men kan getuige zijn van een ervaring uit het verleden van de persoon. Zoals bij de  symbolische beelden als bij het zien van een gebeurtenis, neemt de healer de positie in van getuige. Dat wilt zeggen, de healer stapt dat tijdskader binnen en is getuige van de gebeurtenissen zoals ze zich voordeden. Dit geld ook bij het zien van symbolische beelden.