Gedicht: Het einde?
Het einde?
Het einde van het moment is weer aangebroken
Een eeuwigheid geleden lijkt het wel
Voor de een al haast vergeten
Terwijl de ander het als de dag van vandaag meebeleeft
Nu bijna een jaar geleden
En voor degeen die het geluk hebben
Op alle kansen en vrijheden
Waarvan we allemaal eigenlijk amper echt weten
Begon na een donker moment
Vol met vuurwerk en plezier
En gelach maar soms ook wat minder
Een nieuwe dag
De zonnestralen kwamen zachtjes de aarde verwarmen
En de koude momenten die er even heerste werden minder
De ochtend was nog geen uur bezig
Maar was de spanning van kou en warmte al aanwezig
Het leek op een gevecht van elementen rond ons alle
En de kijk erop is voor ieder anders
Kunstmatig door de mens?
Of is het de aarde die kantelt?
De ochtend nu bijna voorbij
Waarin er een paar om mij heen het toch vertellen
Dat in beide een waarheid zit verscholen
Het laat zich ook alleen maar horen
Als we de balans accepteren van het bestaan
En die acceptatie begin altijd eerst in ons zelf
Dan pas kunnen we die zien in de ander
En terwijl de middag is gekomen
De rust van het moment even de drukte doet vergeten
Denk ik even terug aan alles wat er zo snel is gekomen
De nacht was net voorbij met de lach van het moment
En het plezier verwelkomde als snel de nieuwe dag
Om snel daarna weer te verdwijnen
De lach die er even voor de meeste er was
Niet alleen de wissel van het weer
Zorgde voor een ernstige blik
Maar alles wat de storm van het moment in die ochtend kwam
En er waren ook momenten dat de zon mij verwelkomde
Alsof vleugels van liefde en plezier mij verwarmde
Maar het is vaak dat de kijk op de duisternis
Voorrang krijg op al het positieve
De strijd diep in mijn ziel
Het gevecht in mijn hart
Het telkens weer vallen en opstaan
Ik dacht dat ik de enige was
Maar in het midden van de dag
Toen ik daar eindelijk was
Gunde een rustmoment mij een korte lach
Omdat ik even zag in iedereen
Mijn eigen hart
Dezelfde strijd
Met voor ieder een val
Waar ze ook weer gingen opstaan
Want doorgaan moeten we altijd
Want anders is het de dood die naar ons kijk
Als het moment van tussen de middag ten einde komt
En de middag net zijn weg is begonnen
Denk ik even kort na
Dat ik wel na het vallen weer opstaat
En doorgaat
Maar waarom steeds op dezelfde weg
Met dezelfde route?
Waarom geen andere richting?
Er zijn er zoveel, maar we zien die niet
Mijn blik staarde even dromerig naar al die andere wegen
Om toch door te gaan met dezelfde reis
Is het angst?
Zijn het verplichtingen?
Bind veranderlijkheid mij op deze route vast?
Voor ik er iets mee kan doen
Met die duizenden gedachten
Die op duizenden vragen weer komt
Ben ik het vergeten
Want de toch gaat verder in de middag
Daarin wil ik alleen maar een ding zien
Maar vaak ook om snel te vergeten
Is dat de tijd steeds sneller lijkt te gaan
Met onze leeftijd als levenspassegier mee
Waarin alleen in het begin het gevoel van onsterfelijkheid er was
Alsof de tijd van het leven oneindig is
Zien we voordat we het weten de laatste cijfers van de klok
En de avond is gekomen
Warme dagen zijn snel vergeten
Een herfstmoment verliest zijn bladeren
Een kou omvat het hele bestaan
Treurnis komt weer als wandelaar mee in deze dag
Weg geweest was hij nooit
Alleen heel even uit het zicht
Maar eindelijk gaat de tijd steeds sneller
Om ons alleen te beseffen onze onsterfelijkheid
En kan je in heel de dag genieten
Als je het wonder van leven durft te zien
In plaats van de angst en verdriet
Die blijven zolang je niet durft los te laten
En tegelijk het accepteert
Alle reden voor het verdriet
Want zolang je ze niet toe laat in je hart
Bij de liefde en je kracht
Zal je nooit de balans zullen voelen
Je totalen ik mee kunnen maken
En terwijl ik verder loopt tot bijna in de nacht
Is de dag alweer bijna ten einde
Sta ik voor alles even stil
Het einde van het moment is weer aangebroken
Een eeuwigheid geleden lijkt het wel
Voor de een al haast vergeten
Terwijl de ander het als de dag van vandaag meebeleeft
Nu bijna een jaar geleden
En voor degeen die het geluk hebben
Op alle kansen en vrijheden
Waarvan we allemaal eigenlijk amper echt weten
Begon na een donker moment
Vol met vuurwerk en plezier
En gelach maar soms ook wat minder
Bijna een nieuwe dag
Want nu?
Het einde?
https://www.youtube.com/@w.o.l.1332
Reacties
Een reactie posten
Een reactie zou mooi zijn...