Zullen we beginnen bij het begin?
Zullen
we beginnen bij het begin?
Ik heb het vaak over het menselijk gedrag. Dat van mijn
zelf maar ook van jouw. Van ons allemaal. Hoe dit via de genen meekomt tijdens
onze geboorten, niet alleen van onze ouders nee dit gaat veel verder terug. De
genen die je meekrijgt is een optelsom van alle voorvaderen en bepalen op onbewust
niveau je gedrag en daarmee je persoonlijkheid. Dit ‘genen pakket’ is een soort
van overlevingspakket voor als je geboren wordt zodat je al middelen heb om te
kunnen overleven. Op het dierlijk niveau weet je vast wel de voorbeelden voor
de geest te halen die we allemaal wel een keer gezien hebben. Een dier wat net
geboren wordt en hop de wereld al in kan rennen. Hoe hulpeloos lijken we mensen
wel die vooral in de beginfase volop bescherming nodig hebben. Maar het leven
op zich kent geen verschillen, ondanks wij onszelf niet tot het dierlijk niveau
rekenen. Daarom is het bij de mens vooral gericht op gedrag en emoties. Dat we
dat alleen als beginfase hebben is omdat we ons eigen persoonlijkheid moeten
ontwikkelen. Als het ware je eigen kracht en identiteit moet vorm geven. Want
het klinkt vervelend wellicht om dit te zeggen, voor sommige misschien juist
een opluchting. Maar we zijn niet onze ouders. We zijn niet de optel som
van onze voorvaderen. En toch blijft
vaak ons gedrag en emotie steken op het niveau van wat we hebben meegekregen.
Je mening en je kijk op de wereld. Tot je positieve of juist negatieve houding
in het dagelijks leven. De kansen op geluk en rijkdom die je ontvangt, of juist
nooit kan vinden. Voor het grote deel
wordt dit aangestuurd door aangeboren gedrag. En stel je voor dat je het lef heb dit los te laten om jezelf en je kracht
te ontdekken. Ons unieke zelf want dat zijn we. Terwijl ons leven verder wordt
gevormd door dieper liggende emoties waar we ons eigenlijk niet eens bewust
zijn waarom die er zijn? Dit onderwerp kan op maatschappelijk niveau tot filosofisch
en zelfs spiritueel niveau worden toegelicht. Maar zal ik beginnen bij het
begin? Het lichamelijke? Want gedrag is ook een onderdeel van ons stoffelijk
aard, natuurlijk is er ook een hoger niveau. Want onze totaliteit is niet
alleen het stoffelijk principe. Maar daar wel over sprekend, waar kunnen wij
aan denken?
Wie heeft gehoord van Sinussen? Nou we hebben er totaal
acht. Je zal ze herkennen hoe we ze ook wel eens noemen. Bijholten! Zijn gaten
in je schedel, in verbinding met neusholte en zijn gevuld met lucht. Een echte
functie weten we niet. Alleen dat ze ontstekingen en hoofdpijn kunnen
veroorzaken. Gaten in je schedel en waarom? Maar dat dacht je van een ander
lastig woord. Misschien herken je deze wel. Appendix. Gaat er een lampje
branden? Appendix. Of met andere woorden
je blindedarm. Kan ontsteken en dan moet het operatief verwijderd worden. Maar
een verschil is er niet als deze eenmaal verwijderd is. Ze zeggen dat hij in de
oertijd gebruikt werd om bepaalde planten te verteren. Die inmiddels allang verdwenen
zijn, of we gewoon niet meer eten. Onze hele verre voorouders hadden wel een
blindedarm nodig. Maar wij niet, zitten er wel mee opgescheept. Maar heb je er
geen last van kan het totaal geen kwaad natuurlijk. En over ontstekingen gesproken
wat dacht je van Amandelen. Moet ook vaak verwijderd worden. Maar welk voordeel
dit aan de gezondheid brengt? Ze weten het niet, wel een vermoeden dat het ooit
deel uitmaakte van ons immuunsysteem dat verder geëvolueerd is. En dat
eigenlijk daarom niet nodig heeft. En dit verwacht je vast niet. Maar
oorspieren! Wel eens over nagedacht? Wie kent niet de grappen dat sommige
mensen hun oren kunnen bewegen? Onderhuis zijn er veel spieren aanwezig, maar
sinds de oertijd bewegen we niet meer onze oren? Ja wilde dieren doen het nog
wel, om beter te kunnen horen. Dan is het handig om je oren te kunnen bewegen.
Maar voor ons niet, toch zijn die spieren er. Of nog een waar je vast niet
direct aan denkt. Oorlellen! De oorschelp0 heeft een functie, de vorm is
ontwikkeld om geluiden beter op te vangen en die naar je binnenoor te sturen.
Je oorlellen daarentegen zijn volkomen nutteloos. Ja handig om er oorbellen in te
stoppen maar meer niet. Of kippenvel? Dieren
gebruiken het om het warmer te krijgen. Of dat hun vacht omhoog gaat zodat ze
groter lijken. Handig als ze tegenover vijanden staan. Bij mensen is het alleen
een signaal dat het koud is. Maar dat weten we ook zonder rechtopstaand haar.
En je sorry voor dit voorbeeld. Of wellicht vind je het juist spannend. Maar
tegels. Waarom hebben mannen die? Nou omdat elk embryo in het begin vrouwelijk
is (sorry mannen). Mannen krijgen later het Y-chromosoom erbij. Maar de
ontwikkeling van de tepel is dan al gestart. Al dit soort voorbeelden kan je
onder verdelen onder noemer Rudimentair. Op Wikipedia kan je het volgende
daarover lezen:
“Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Een kenmerk (zoals een organel, een
orgaan of een weefsel) van een organisme wordt rudimentair of gereduceerd genoemd
wanneer het morfologisch slechter ontwikkeld is dan bij verwante soorten
en bij voorouders.
Het gereduceerde kenmerk of rudiment heeft
eventueel een verminderde functionaliteit in vergelijking met
dat bij de voorouders of bij nauwe verwanten. Het kenmerk was in een vroeger
evolutionair stadium van het organisme aanwezig, maar is gereduceerd en komt
niet tot ontwikkeling waarbij de belangrijkste functies verloren zijn gegaan.
Een orgaan of orgaanstelsel kan in de loop van de evolutie zijn
functie verloren hebben en dus in het huidige tijdperk overbodig zijn. Zo'n
orgaan is soms nog wel aanwezig (als evolutionair relict), maar is bijvoorbeeld
zeer klein ten opzichte van andere soorten. Het in de evolutie verdwijnen van
een kenmerk kan onder andere in gang gezet zijn door functieverlies of door
energiebesparing.”
Als
je dieper in dit onderwerp wilt gaat is er veel te vinden. Maar als je wilt dat
ik het in een blog behandeld in samenspraak met het menselijk gedrag heden ten
dagen moet je het gewoon even aangeven, of het naar mij mailen. En misschien
doe ik dat later toch wel. Ik denk het wel mij kennende. Maar uit evolueren wij
mensen nog wel? In het dierlijk en zelfs lichamelijk leven zijn voorbeelden te
vinden die door evolutie wel aanwezig zijn maar eigenlijk totaal geen functie
hebben. En dit is ook bij ons mensen terug te vinden. Want miljarden jaren
geleden toen de eerste levensvormen ontstonden op aarde was alles veel eenvoudiger.
Maar naar verloop van tijd veranderde dat. Onder meer door een hogere
zuurstofconcentratie in de atmosfeer evolueerden sommige van deze eencelligen
tot complexere, meercellige organismen. En op die manier ontstond een hele
groep aan organismen. En pas sinds korte tijd (lees ongeveer zeven miljoen jaar geleden) ontstonden
de eerste mensaapachtige organismen die rechtop leerden lopen en zo een nieuwe
evolutielijn introduceerden.
Maar
of we nu echt evolueren? Dat is een zeer lastig onderwerp waar de wetenschappers
nog geen vaste conclusie aan kunnen binden. Als we nog evolueren zal het op
zeer kleine schaal zijn. Waardoor bepaalde ziektes zullen verdwijnen om meer
een voorbeeld te noemen. Maar zeker weten doet niemand het nog. Net als ons
brein en daarmee ook ons zenuwstelsel. Het is en blijft een mysterieus orgaan.
Wat vragen blijft geven van wanneer zijn we van ons zelf bewust geworden (en zijn
we dat wel volledig). Of bestaat er ook een collectief brein? Maar ons brein,
en daarmee ons zenuwstelsel blijft wel nog steeds een mysterie. Maar hoe we ons
ontwikkelen als mens. Wat ons talent is. Of ons normale gedrag tot juist problematisch
gedrag of ontwikkeling is daaruit te herleiden. Maar ook ziektes zoals degeneratie
van het zenuwstelsel. Of omdat we steeds ouder worden, en daardoor op oudere
leeftijd ziektes worden ontdekt blijft een item wat belangrijk is om inzicht in
te hebben, en daarmee op de mensheid. Eigenlijk op ons zelf, maar we weten het
nog niet. En dat we het niet weten is verbonden aan kennis. Want ik heb een
aantal bekende voorbeelden gegeven over organen of lichaam eigenschappen die we
niet meer nodig hebben door de evolutie. Ik heb daar expres de zwezerik in weg
gelaten. Het orgaan is niet veel groter dan een walnoot en lijkt bij volwassen
weinig meer te doen. Vandaar dat chirurgen er nogal een handje van hebben de
zwezerik – die bijvoorbeeld bij hartoperaties nogal een in de weg te zitten –
er gewoon uit te wippen. Maar we hebben nu via onderzoekt een ontdekking gedaan
dat we dit kleine orgaantje veel te kort doen, en daarmee ons zelf. Want
vooral bij kinderen speelt dit een belangrijke rol om afweercellen (T-cellen)
te ontwikkelen tegen kanker. Op de website SCIENTIAS lees is hier onder andere het
volgende over te lezen:
“. “Door mensen te bestuderen bij wie de zwezerik verwijderd
is, ontdekten we dat de zwezerik absoluut vereist is voor een goede
gezondheid,” concludeert onderzoeker David Scadden. “Als de zwezerik er niet
is, zien we de kans op overlijden en kanker zeker verdubbelen. Het wijst erop
dat de consequenties van de verwijdering van de zwezerik zorgvuldig overdacht
moeten worden wanneer een thymectomie (verwijdering van de zwezerik, red.)
wordt overwogen.”
We hebben dus functies en organen en spiergroepen (en nog veel meer) die qua functie geen nut meer hebben. Dit had het wel maar is door de evolutie niet meer nodig. En doordat onze kennis zich vergroot komen we ook vaak tot andere conclusies. Waar we totaal geen nut in zagen blijkt opeens wel zeer nuttig te zijn. Je moet daarom oppassen door alles letterlijk op te vatten. Het is indirect verbonden aan ons eigen kennis niveau. En is die optimaal dan? Ja we zijn in wetenschap en ontwikkeling aardig op weg. Maar we weten amper een verklaring te geven over onze eigen hersenen en daarmee ook ons zenuwstelsel. Ja een korte instructie maar meer niet. En het grootste gedeelte van de massa is zich nog geen eens bewust van het nut of geen nut in het menselijk lichaam. En of dit nodig is? Ik vind van wel, we moeten toch bewust zijn wat wij als totaal wezen zijn? En dat dit niet alleen gebonden is tot een materieel bestaan. Maar ook aan een fijnstoffelijk bestaan en zelf energetisch. Dat is een feit! Wat ook een feit is, dat we ons gedrag en daarmee onze emoties blijven volgen van wat eigenlijk niet van ons zelf is. Hoewel we denken van wel, maar het is het niet. Het is aanwezig, is een menselijk principe. En heeft zijn nut zeker, maar niet om in vast te blijven. En dat doen we wel met zijn alle! Niet alleen het politiek systeem is verouderd, ook hele systeem. Tot op wereldniveau. We blijven in oud gedrag hangen en zijn ons zelf vergeten te ontdekken. Te ontwikkelen, een proces tot wie we echt zijn. Zodat we de volledige potentie ontdekken die rijkdom en succes zal tonen. Waar je zelf wel vorm aan moet geven. Maar dat doen we niet want in de wereld kan je dit zien. Net als in je eigen leven, als je eerlijk durft te zijn naar je zelf. Wetenschap en Techniek ontwikkeld zich in een heer rap tempo. Maar ons gedrag is nog die vanuit het niveau van een holbewoner. En gedrag en emoties als quasi Spiritueel zien. Spiritueel is gebonden aan het normale leven en ook aan ons als persoon. Maar alleen op een hoger niveau. Waar maar weinig zich echt bewust van zijn. Ja wellicht een beetje. Maar we begrijpen nog geen eens volledig ons lichaam. Onze hersenen zijn nog voor een groot gedeelte een raadsel. Hebben we dan wel het recht om Spiritualiteit onder te verdelen onder de noemer dromerige onzin. Durf je dan nog steeds te beweren dat jouw leven en je gedrag (met alle emoties) van jouw zijn? Durf je dat nog echt te beweren? Zullen we beginnen bij het begin?
worldofflove.wol@gmail.com
https://www.worldofflove.nl/
Bn Daar Al Jaren Mee Bezig Van Hoe Wat Waar Tis Dus Een Aanvulling Op Mijn Onderzoekende Gedachten
BeantwoordenVerwijderenOnderzoekende gedachten zijn altijd goed. Als mensen een deel onderzoeken en samen komen en delen wellicht zien wij dan het geheel?
BeantwoordenVerwijderen