Oneindige cirkels

 

Oneindige cirkels

Vallen in dieptes,  

oneindig weer 

Een val naar beneden.  

Waar de duisternis mij met liefde wilde omarmen,  

gesloten in vergetelheid.  

De kern van mijn ziel wilde al in het niets verwaaien,  

toen armen naar mij reikten.  

Ik werd weggetrokken naar een plek  

waar ik in alles vergeten zou zijn,  

een schim in wording.  

Tot opeens ik weer licht zag schijnen,

Liefde als vleugels gaven me troost,  

ogen bekeken me nieuwsgierig.  

Ze lieten mijn hart weten dat ik nog bestond.  

Mijn laatste voetstap op deze aarde,  

net voordat ik weer weg wilde gaan.  

Was het jouw puurheid wat mij aantrok om te blijven?  

Ik was niet meer alleen,  

Niet meer eenzaam in de leegte,

tussen massa’s mensen waar ik in verdwaalde.  

De eerste treden weer terug in het bestaan,  

gaven me naast het opnieuw verkennen van de vreugde van het leven,  

ook de blik op de duisternis die nog in mij verbleef.  

Momenten waarin ik bijna weer verdronk,  

eigen gedachten die me weg wilden trekken terug naar de duisternis.

Was het weer je liefde die mij niet liet gaan,  

die mij liet zien dat ik het waard ben om te leven,  

en zoveel meer vertaalde in mogelijkheden die er zijn.  

Waarin juist het zien van alleen onmogelijkheden  

kans biedt om sterker te worden  

als je de uitdaging van het leven aangaat. 

In het ontdekken van de eigen kracht.

Levenslessen aan durven gaan,  geeft bewustwording, 

Pijn en overwinning en liefde in een boek, het zien van je eigen pracht.

In plaats van te willen vluchten voor alleen de angst,  

die er ook altijd voor je wil zijn.  

Het leven kent altijd dieptes en hoogtes,  

een oneindige groei van het oneindige bestaan.  

Waarin we nu samen dansen,  

op een lied van vreugde en plezier,  

afgewisseld met de wil om te strijden om er mogen zijn in het leven.  

Als kunstenaars, creëren we onze passen in het leven.

Danspassen in een ritme dat elkaar naadloos volgt,  

in ons verhaal.  

En als jij ooit vallen zal,  

zijn het mijn vleugels die jou omarmen  

in dezelfde liefde waarmee jij mij toen hebt gered.  

Nu val je niet meer alleen,  

of stijg je op naar ongekende hoogtes. 

Maar verheffen we ons samen, als een kracht.  

Alsof we vliegen in een paar door heel de wereld,  

en voorbij alle verre sterren.  

Waar we onze plaats ontdekken  

als een zon die leven geeft,  

en weer doorgaat voorbij de horizon.  

En als de dans van dit leven zijn laatste voorstelling geeft,  

het doek valt van dit moment.  

Gaan we voorbij de horizon weer verder met een nieuwe dans,  

nu met liefde bezegeld in oneindige cirkels.

https://youtube.com/@worldofflove

worldofflove.wol@gmail.com

https://www.worldofflove.nl/

Hoofdpagina BLOG