Ga
GA...
Ga...
Ren zo hard als je kunt.
Sta stil, wees als een standbeeld,
aanschouw in stilte de wereld.
En terwijl de tijd aan je voorbij vliegt,
keer terug naar jezelf.
Durf verder te gaan
dan je ooit geweest bent.
Ontmoet alles
waarvoor je altijd vluchtte,
verdrongen in een moment
van je bestaan,
omdat niet alle waarheden
je hart aankonden.
Accepteer
de angst die het met zich meebrengt,
elke pijn die uit de schuilplaats
van je hart weer klinkt.
Accepteer het, huil mee,
schreeuw als een bezetene,
ontmoet elke haat
die sluimert in je eindeloze ziel.
En als je meegaat met de storm,
die na een nutteloze stilte
eeuwenlang heeft gewoed,
wees dan één met de storm.
Natuurelementen dansen om elkaar heen,
het gevecht van het leven.
Sta in het hart van die storm,
en als je goed kijkt,
zie je jezelf in het midden.
Maar niet langer de stilte
die je altijd gevangen hield.
Elke strijd waar je angstig naar keek,
je hele bestaan lang,
was slechts een reflectie van de elementen
die ontspringen aan jouw eigen kern.
Ga uit de stilte.
Als je hebt gehuild
of geschreeuwd naar de wereld,
breek dan de illusie
die je zelf hebt opgebouwd.
En weet je wat je dan zult zien?
Jezelf in oneindigheid.
Het toelaten van alle emoties,
de oneindige strijd
was altijd een reis
terug naar jezelf.
De stilte in de storm
is niets anders dan de balans
in elk element,
zelfs dat van liefde.
De vrede in ons eigen hart.
En wanneer je de stilte durft te doorbreken,
zal je zien
dat er nooit een storm is geweest,
alleen een oneindig kleurenspektakel
waarin je alles kunt creëren
wat je maar wilt.
Dan zal het beeld beginnen te barsten,
elke steen vergaat tot stof,
weggewaaid door de wind
van al je illusies.
Dus wil je stoppen
Met het zijn van andermans beeld
Niet meer in stilte voldoen
Aan hoe andere jouw wilt laten zijn
en sta dan even stil.
Ga...
Reacties
Een reactie posten
Een reactie zou mooi zijn...