Een Ogenblik van Oneindigheid

 

Uitleg:

Dit gedicht neemt je mee in een innerlijke reis waarin verwondering, verbinding en oneindigheid centraal staan. In een ogenblik, "in een seconde," raakt de spreker iets dieps en tijdloos dat hen tot dansen uitnodigt, niet alleen met kleuren en licht, maar met de essentie van het leven zelf. Het gedicht verkent de ervaring van het bestaan als een cyclisch proces, waarin vreugde, liefde en eenheid te vinden zijn, ondanks de eindigheid van het leven. Deze poëtische verwoording benadrukt dat de schoonheid van het leven schuilt in de balans tussen licht en donker, vreugde en verlies, en in de kracht om te geven wat je ontvangt.

Een Ogenblik van Oneindigheid

In een Seconde

Raakt iets dieps mij,

een zweem van oneindigheid weerklinkt in mij,

en ik dans eindeloos mee met al zijn pracht.

Alle kleuren worden mij getoond,

eeuwenlang gekend, omringen ze mij vrolijk.

Zelfs licht, nimmer aanschouwd, verwelkomt mijn nieuwe blik.

Een ritme nadert mij, eerst langzaam, dan steeds sneller.

Was hij eerst nergens te zien, waar ik ook keek,

plots was hij daar, en niet alleen.

Hij bracht een glimlach voor mij mee, als ontelbare vrolijke vlinders,

elk met een unieke kleur – het licht dat in mij verder groeit.

Mijn oneindige blik tuurt langs alles heen,

tot ver in de diepte,

als een verwonderd kind,

bij een eerste aanraking met iets totaal nieuws.

Nog niet begrijpend tuur ik in het bestaan.

Tot plots de glimlach die voor mij gekomen is, herken ik.

Alle vreugde om mij heen omhels ik nu,

met open handen en een open hart,

weerspiegeld in de kleurenpracht, verenigd tot eenheid.

Een ongekend gevoel van liefde groeit alleen maar sterker.

Ik bén het licht,

wat ik mag ontvangen,

mag ik ook weer geven.

Er is geen verschil, behalve in wat wij kunnen begrijpen.

En terwijl ik hoog in de lucht voorbij alle sterren dans,

als een verre lichtbron in de verte,

dans ik ook diep in de aarde,

in het ongekende licht van bruisend vuur.

Ik bén het leven,

hoog in de lucht en diep in de aarde.

Alles is één,

en om te kunnen zien moet eerst het dualisme worden aangeraakt,

zodat je door geboorte en sterfte je unieke zelf kunt bereiken,

in volledigheid, ons hogere weten.

Net als de oneindigheid langs alle sterren,

en in de diepte van de aarde.

Dans met mij mee,

probeer de vreugde te herkennen,

in onze gedeelde oneindigheid,

tot het je plotseling treft,

en de zweem van oneindigheid je bereikt,

je het plots weer herkent.

Ga verder dan de angst,

of de haat die elke dag je hart omringt,

want dit leven is als een oneindigheid,

met de kansen die het biedt.

In dit korte moment

zal ook het sterven tot jou komen,

in een seconde.