Licht in roetzwart strepen

 

Uitleg:

"Licht in Roestzwarte Strepen" is een diepgaand gedicht dat de reis van duisternis naar licht belicht. Het verweeft beelden van pijn, strijd en eenzaamheid met een groeiend gevoel van hoop en transformatie. Door symboliek en krachtige taal nodigt het de lezer uit om mee te gaan op een pad van zelfontdekking en innerlijke kracht. Dit is een verhaal van veerkracht, waarin elke stap, hoe zwaar ook, leidt naar een toekomst vol licht en liefde. Een ode aan de menselijke geest die blijft strijden en groeien, ondanks alles.

Gedicht:

Licht in roetzwart strepen 

Roestzwarte strepen

Verkleuren de hemel vol,

Maar overal waar ik kijk,

Zie ik hoop in het zwijgen.

Roestzwarte strepen,

Een gezicht vol verhalen,

Als een mijnwerker graaf ik diep,

Op zoek naar licht in het donker.

Roestzwarte strepen

In mijn ziel,

Als een stille nacht,

Maar toch verschijnt er sterrenpracht,

Een gloed die nooit verdwijnt,

Het hart klopt zacht maar krachtig,

Met een verlangen dat blijft.

Ik vervolg mijn weg,

Elke stap omhuld door groei,

Want elke pijn draagt kennis,

Elke eenzaamheid leidt naar kracht.

En elke razernij

Die mij omringt,

Verandert in een vuur,

Dat mijn geest aanwakkert.

Elke zwarte streep,

Een strijd die ik niet opgeef,

Tot het licht weer schijnt,

En de warmte van de zon

Mijn tranen droogt.

Met liefde,

Ongekend en groots,

Verlicht ik mijn eigen pad,

Zwart als roet verandert in de dageraad.

Wie zal ik worden?

Wie ik wil.

En ik zal bereiken,

Wat ik droom.

Dus ga ik verder,

Elke strijd aan,

Met elke kreet die weerklank vindt,

En nooit meer wordt vergeten.

Mijn blinde bestaan krijgt zicht,

In elke stap, een nieuw gezicht.