De Groeven van Tijd
De Groeven van Tijd
Mijn handen graven
Mijn handen graven in de diepte van de aarde,
de groeven van elke laag vermengen zich met die van mij.
Als het harde werken mijn lichaam roept,
geef ik gehoor aan het steeds luider kloppen van mijn hart.
Rust vindt me in het witte landschap,
met zijn koude overal.
Ik kijk dieper in het nog net niet bevroren water,
raak voorzichtig mijn gezicht aan.
De groeven van mijn hand
herkennen zich in de lijnen van mijn gezicht.
De verhalen van de tijd
In de weerspiegeling van het water
drijven, hoog boven mij, de wolken.
Samen met een ijzige oude wind
fluisteren ze onhoorbaar stille verhalen,
verhalen van een verloren tijd.
Ouderdom, ingeslagen in mijn lichaam,
draagt verhalenwijzers met zich mee.
Verhalen vol onbenutte dagen,
verspilde momenten,
verstrooide ogenblikken overal.
Maar in deze rustgevende pauze
zie ik niet alleen het verborgen leed.
Net zoals de wolken in stilte vertellen,
zie ik ook mijn onbezonnen uren,
ontelbare vrije momenten.
Een ongedwongen tijd,
waarin onverwachte ruimte werd geschapen.
Wat ik schrijf
Op een lege bladzijde wil ik nog schrijven
hoeveel ik je mis,
sinds je vooruit bent gegaan.
Onze ruzies, onze liefde, tezamen—
gaven ons het mooiste verhaal.
Compleet.
Ik schrijf ook over het gemis:
de kinderen die er nog zijn,
maar verloren in hun eigen tijdsbesef,
nog niet wetend hoe waardevol het is
om soms weer samen te zijn.
Een wonder groeit
Terwijl ik in mijn hart de laatste momenten schrijf,
glimlachen voorbijgangers zwijgzaam.
Zelfs in de koude voel ik
hoe een wonder groeit.
Warmte is overal,
in oneindige vormen,
vooral in het verlangen naar wat niet is,
en in het geven van korte momenten.
Ik kijk terug naar al die blikken,
die me bestempelen als te oud.
Langzaam val ik ter aarde.
Een nieuwe reis
Een nieuw begin.
Een reis naar jou,
de liefde van mijn leven.
Mijn lichaam vindt rust in de koude,
terwijl uit de aarde,
waar mijn handen hun laatste werk hebben verricht,
een klein, sterk leven begint.
Een plant die lijkt op mij:
vol karakter, soms teer,
maar winterhard.
Uitstekend in lichte schaduw,
aandacht en liefde maken het verschil.
De Helleborus.
Reacties
Een reactie posten
Een reactie zou mooi zijn...