De Universele Waarheid

De Universele Waarheid

 

Overweldigend.

Een allesomvattende kracht,

niet alleen.

Een samenhang die zich onthult,

niet alleen, toch uniek.

Alsof ik op een hoge berg sta,

mezelf naar beneden laat vallen,

als een wind die de tranen toont,

die zich met mij naar beneden storten.

Het is geen verdriet, noch ellende,

dat me omvat en meedoet.

De tocht gaat niet naar beneden,

want het is de wind die me draagt,

het water dat mij voert,

het vuur dat me verder tilt.

Een samenhang die ik nu weer kan zien:

in de diepte van de aarde,

over elk water en land,

tot hoog in de lucht

en zelfs voorbij de sterren.

Ik ben weer compleet.

Het is een dieper weten in mij,

dat overal ontwaakt.

Jullie zijn nog in mijn hart,

jullie allemaal.

Toen ik jullie achterliet

in de blindheid van het leven,

was er geen traan of treurig lied.

Want ik weet het nu weer:

dat ik jullie straks weer zie,

alle tezamen zingend het levenslied,

waarbij onze klanken werelden openen.

En nu,

nu ben ik het licht,

de duisternis,

alles wat verborgen is,

en alles wat zich laat zien.

In mijn eigen wereld,

alleen en eigenwijs,

tegelijk alles tezamen:

een uniek en universeel geheel.

Ik ben geen mens,

geen engel,

of een andere te verzinnen creatie.

Ik ben alles,

net als jij.

Overweldigend.