Posts

Het Levenskunstwerk dat Ik Creëer

Afbeelding
Het Levenskunstwerk dat ik Creëer Ik raakte mezelf aan, intens en zelfbewust. Tintelingen als een warm gevoel, als ontelbare lichten, vliegend om mij heen. Met ontelbare kleuren, dwars door alles heen. En elke kleur, als een perfecte wereld, vliegt overal. En daar waar chaos lijkt te zijn, is reden en balans, een dieper weten. En als ik mezelf aanraak, en al het fantastische wil bekijken, wat mijn leven mij al heeft gegeven, is er nog steeds de tinteling. Overal om mij heen, tot diep in mijn hart. Maar niet meer de warmte. Een kleurenpracht, veranderd in een kleurloze vorm. En als ik even niet wil denken, elk begrip uit mijn verstand wil bannen, helpt het verstoppen in de illusie niet meer. Omdat ik het al heb gezien: de stille leegte, in de diepte van mijn eigen ik. Zelfherkenning. Elke richting heeft een doel. Elke leegte is een kans, te vullen met bouwstenen, die anderen ons hebben gegeven, om ons te vormen naar hun beeld. De stevigheid die getoond wordt, is

De Reis van Bewustzijn: Liefde, Leven en Transformatie

Afbeelding
  De Reis van Bewustzijn: Liefde, Leven en Transformatie Je kent het vast wel, de verhalen over geestelijke begeleiders. Je hebt er één, en dat is het hoofd. Die is uniek aan jou gekoppeld. Daarnaast heb je nog, zal ik maar zeggen, nevenbegeleiders die niet vast aan je verbonden zijn, maar die een bepaalde band met je hebben. Dit kan een band vanuit dit leven zijn, of een vorig leven. Vaak lopen verhaallijnen synchroon door tussen twee levens die qua tijd elkaar opvolgen. Een tijd ertussen is ook mogelijk, omdat ruimte en tijd geen vast punt zijn. Ze hebben geen vaste definitie waar wij vanuit kunnen gaan. Hoewel er wel wiskundige modellen en leerbegrippen zijn die hiervan getuigen. Het vaste uitgangspunt heeft als anker het bewustzijn dat op dit moment gelend is voor de grote massa. Wat de massa als waarheid omarmt, is op dat moment ook de waarheid. Individuele mensen die buiten het kader denken en waarnemen, zijn in twee groepen te categoriseren: de mensen die in een neer

De weg naar stilte

Afbeelding
De weg naar stilte Langzame treden vooruit Is het telkens een te vlug leven In een te snelle wereld Overal om mij heen Heeft de stilte nu zijn intrede gedaan Wandelend vooruit Bewust van elke stap Luister ik nog even aandachtig Naar het langzaam dimmend geluid Donkerbruine tot rode bladeren Vallen op de grond Waar ik knisperend op loop Is het wat ik alleen nog horen kan In een landschap dat zich langzaam verandert Vol van leven zoals het was Naar de komende koude overal Stap voor stap ken ik de route Op een weg die ik in dit leven nimmer heb bewandeld Tot ik opeens aan het einde van de route ben gekomen En verward nog naar achteren kijk Terug naar de vallende bladeren De laatste tonen van de natuur Die ik nu eigenlijk opeens mis Maar ondanks de opbloeiende romantiek En het omarmen van de gouden glans Waar mijn levensweg zich eindelijk naar gevormd heeft Ben ik net als dat vallende blad Een dank aan het volle snelle leven Dat nu overal als dank in mijn hart glanst Is het ook

Ontmoeting in stilte

Afbeelding
Ontmoeting in stilte Heel voorzichtig haal ik het te voorschijn, de opkomende maan verlicht de nog donkere hoekjes in de kamer. Elk moment geeft de verlichting zijn aanwezigheid, met de drukte van iedereen die komt. Maar nu nog even niet, en in de nog aanwezige stilte hoor ik alleen mijn adem ruisen door de kamer. Stil genietend, alsof ik op een zomerdag aan de zee geniet. Maar nu, in het nog donkere vertrek, zo heel alleen. Ik open mijn handen, om ondanks mijn opkomende dagdromen het toch te kunnen zien. Want al die tijd draag ik het bij mij. En als ik het weer zie, dansen tranen en een glimlach in mij. Alsof op de mooiste klanken een ritme ontstaat, dat even overal nagalmt. Als ik kijk naar wat ik vasthoud, een klein kistje, zo mooi, open ik het heel even, voor mij alleen. Mijn blik ontmoet alles wat het herbergt: liefde. Wat verloren was in de tijd, wat is: een onsterfelijke liefde van het moment. Al mijn dromen die ik nog heb, maar ook die ik al zo lang heb losgelaten.

Milieuproblemen van Nu: Hoe Veranderingen Onze Wereld Beïnvloeden

Afbeelding
  Milieuproblemen van Nu: Hoe Veranderingen Onze Wereld Beïnvloeden Als er één onderwerp is dat tegenwoordig volop besproken wordt, dan is het wel het milieu en de zichtbare veranderingen die zich afspelen. De natuur is geen vast gegeven; net als ons menselijk gedrag is ze voortdurend in beweging. Soms zijn de veranderingen zo groot dat ze invloed hebben op ons dagelijks leven en functioneren. Waar men mensen eerder al snel als "wappie" of "complotdenker" bestempelde, ontstaat er nu een steeds bredere groep die deze zorgen serieus neemt. Dit betekent dat het moeilijker wordt om deze kwesties te negeren of af te doen als onzin. Achter de schermen worden alle scenario's bekeken, of ze nu wel of niet openbaar worden gemaakt. Degenen die te dichtbij bepaalde zaken komen, worden soms makkelijk in een hoek gezet met een stempel, waardoor hun ideeën minder aandacht krijgen. Toch gaat de wereld zo snel dat deze veranderingen niet langer te verdoezelen zijn

Een nieuwe dag tegemoet.

Afbeelding
Een nieuwe dag tegemoet. Schemerlicht verkleurt de kleine kamer waar ik me in bevind, met een deken van stilte, geweven met onzichtbare draden van veiligheid, zo heel alleen. Maar in een donker hoekje, starend door het ene raam, zijn het de fonkelende sterren overal — een eindeloze pracht — die mij stiller doen worden, in een eindeloos kijken. Welke gevoelens ontlokt, als ik zachtjes mijn handen open, en oneindige sterrenpracht zie opbloeien uit de palmen van mijn hand? Net als die vele sterren die dansen ver boven mij in de lucht, is het net alsof ik de kosmos even dragen mag. Starend in de verte, draag ik niet de oneindigheid van al het wonder, maar iets heel kleins: mijn eigen hart in mijn handen. En als de schemering meer van zich laat zien, het licht de kamer verder binnentreedt waar ik even alleen verbleef, komt met het opkomende licht, samen met een mystiek geluid — heel zachtjes, bijna niet te horen, maar steeds krachtiger wordend — en in extase gevonden, door het w

Is Sociale Media de Schuldige? Een Economisch Perspectief op Menselijk Gedrag

Afbeelding
  Is Sociale Media de Schuldige? Een Economisch Perspectief op Menselijk Gedrag Je hoort het vaak: sociale media zorgt ervoor dat mensen steeds meer afstand van elkaar nemen. Maar klopt dat wel? STELLING Mijn stelling is juist dat het niet de sociale media zelf is die ons vervreemdt, maar dat het menselijke gedrag—onze natuurlijke neiging om ons soms terug te trekken of af te zonderen—de basis vormt voor deze ontwikkeling. Sociale media is eerder ontstaan als antwoord op dit gedrag dan als de veroorzaker ervan. En bedrijven spelen hier slim op in, door economische kansen te benutten die ontstaan uit dit menselijke ‘vluchtgedrag.’ De Menselijke Aard: Egocentrisme en Afzondering Als we naar onszelf kijken, zien we dat mensen vaak geneigd zijn om zich, bewust of onbewust, af te zonderen. Dit kan uit een verlangen naar rust, zelfbescherming, of simpelweg omdat we soms liever een afstand bewaren. Dit gedrag, dat je zou kunnen omschrijven als een vorm van egocentrisme (gerichtheid

Een Ogenblik van Oneindigheid

Afbeelding
  Uitleg : Dit gedicht neemt je mee in een innerlijke reis waarin verwondering, verbinding en oneindigheid centraal staan. In een ogenblik, "in een seconde," raakt de spreker iets dieps en tijdloos dat hen tot dansen uitnodigt, niet alleen met kleuren en licht, maar met de essentie van het leven zelf. Het gedicht verkent de ervaring van het bestaan als een cyclisch proces, waarin vreugde, liefde en eenheid te vinden zijn, ondanks de eindigheid van het leven. Deze poëtische verwoording benadrukt dat de schoonheid van het leven schuilt in de balans tussen licht en donker, vreugde en verlies, en in de kracht om te geven wat je ontvangt. Een Ogenblik van Oneindigheid In een Seconde Raakt iets dieps mij, een zweem van oneindigheid weerklinkt in mij, en ik dans eindeloos mee met al zijn pracht. Alle kleuren worden mij getoond, eeuwenlang gekend, omringen ze mij vrolijk. Zelfs licht, nimmer aanschouwd, verwelkomt mijn nieuwe blik. Een ritme nadert mij, eerst langzaam, dan steeds sne

De Reis naar Binnen: Herontdekking van Ons Ware Potentieel

Afbeelding
De Reis naar Binnen: Herontdekking van Ons Ware Potentieel Zullen we nu samen de eerste stap zetten op deze reis? Een reis weg van de stilstand waarin we al te lang vastzitten. Het begint met de diepe realisatie dat wij zélf het systeem zijn. Politieke overtuigingen en geloofsrichtingen zijn door onszelf gekozen; de verschillen schuilen enkel in de manier waarop ons is geleerd naar de wereld en elkaar te kijken. Maar voordat we naar buiten kijken, zouden we niet eerst naar binnen moeten keren, om het respect te herontdekken? Niet alleen voor de ander, maar vooral ook voor onszelf. Beide vormen van respect zijn in ons dagelijks leven te vaak afwezig, ook al zijn we ons daar misschien niet volledig van bewust. Als we daar beginnen, zetten we de eerste stap naar het herontdekken van ons volledige potentieel, zowel als individu als in collectief verband. Daarom deze open brief. Niet alleen aan de wereld, maar ook aan jou, en daarmee aan mezelf. Ik hoop dat mijn woorden kunnen dienen als ee