Eeuwig Verenigd in het Licht
Eeuwig Verenigd in het Licht Zoals je daar staat Eenzaam en alleen En hoewel de zon schijnt Op een oogverblindend moment, Is het niet het oneindige kleurenspektakel Dat jou het zicht ontneemt. Want zoals je daar staat, Ondanks het oneindige leven om je heen, Gekleurd in diversiteit, In de oneindigheid Van alles wat we denken te weten, Tot de raadsels van het bestaan Die ons omringen En soms hun geheimen toefluisteren, Een glimp gunnen achter de horizon Of anders meegaan tot de sterfte ons komt halen. Sta je daar alleen, Met in het zicht duisternis, Afgewisseld met donkere wolken Die meedansen in de diepte van jouw ziel, Waar je geluidloos schreeuwt naar de wereld. Het is alsof elk geluid, Gedoopt in al jouw pijn, Alleen weergalmt in jouw eigen hart. En zoals je daar zo staat, zo alleen, Zak je verder in de dieptes Van jouw eigen duisternis. Zal ik niet een kracht zijn Die in liefde en motivatie je omhoog tilt Naar het licht dat ook jou gewoon omringt? Maar g