World of Love

  De spiegel van onsterfelijkheid Heb ik het ooit tegen je gezegd, de onsterfelijke liefde, overal aanwezig, wat ik voor je voel? Stilstand in de drukte van ontelbare momenten, gewoon loslaten in wat ze zijn. Kansen die ik wil creëren om goed naar je te kijken, verder turend in de verte van je ziel, wat voor anderen, vooral voor jezelf, achter horizonnen van vroeger is vergeten. Jouw glimlach en kracht van elke dag, hand in hand met een strijd en een andere kijk. Zie ik diep in jou de eerste ademhalingen waar het leven begon, een open hart dat verder werd gevormd door het toelaten van alles om je heen. Groei door grenzen te stellen, niet toegankelijke paden afgebakend in jou als persoon. En als ik verder kijk, steeds dieper in je hart, hoe het zich vormde door alle vreugde die met je is gedeeld, alsook de strijd die je overwon, of de nederlagen die je toeliet, omdat het toen niet anders kon, als een echo in de ruimte van illusie herhaald. Kan ik door alle schillen van pracht en verdoem

  Onder een mantel van wanhoop Gebukt slenter ik voort, eindeloze stappen zonder doel. Boven turend, een moment van stilte waarin de laatste echo's wegsterven. Vervlogen levenskunst alsof de hemel bezaaid is met klodders verf. Gevormd als een waanzinnige, rennend door de uitzichtloosheid. Lijk ik een eenheid te vormen in het vormloze bestaan, wat vormt in mijn korte bestaan. Alsof met de stilte die zich mag laten tonen, doorbroken uit mijn gesloten hart. Een deur heeft kunnen openen, als een dief in de nacht van mijn eindeloze ziel. Komt er een ontroerend mooi gevoel overal, vage beelden die opeens een beeld weten te vormen. Wetmatigheden creëren in de eindeloze kleuren, een blind vermogen was het slechts om niet te begrijpen. De schoonheid wat het bevat, een alomvattend weten van een kunstenaar en dichter in een woord gesproken. Maar de vlugge lach gaat met het bukken van de steeds groter drukkende kracht verder in weer eindeloze stappen. Dezelfde eindeloze redenen, een herhaling

  Onder een mantel van tijd Met lange schreden bewandel ik de paden des levens.   Nimmer dezelfde weg is het waar ik mij bevind.   Het moment weerspiegeld door de tand des tijds, tikt een rijkdom aan.   Momenten die als ontelbare vogels, verschijningen van intens licht, vorm geven.   Paden, sommige nu onbekend, doch als een onsterfelijk doel altijd al aanwezig.   Alleen nooit getoond, verstopt achter de horizon van het zelfbewustzijn.   Tot als een openbaring het als een verschijning komt, bijzondere momenten ontwaak in een leven.   Het is de vernieuwing van het moment, verhuld in een mantel der illusie, wat even onze ogen opent.   En in ontelbare wegen, met lange en soms korte schreden bewandeld door ons allen.   Tekent het lot des levens, net als een reden voor het bestaan, als ontelbare vogels.   Het licht van ons hart, schijnend in een gouden licht, met kansen om het te kunnen accepteren.   De grootsheid die er is, overal waar we kunnen zijn of denken het niet te kunnen bereiken.  

Zonne-energie : Nederland versus Spanje - Wie loopt voorop? In mei had ik het geluk om opnieuw Spanje te bezoeken. Dit keer verkende ik de prachtige omgeving van Torremolinos en Málaga. Het was weer een feest van zon, zee en heerlijk eten. Wat me echter opviel tijdens mijn verblijf, was het vrijwel totale gebrek aan zonnepanelen, zowel in de toeristische gebieden als daarbuiten. Dit leek me vreemd, vooral in een land dat zoveel zonuren per jaar heeft. Nieuwsgierig naar de reden achter deze opmerkelijke afwezigheid, besloot ik dieper in deze kwestie te duiken. Hieronder deel ik mijn bevindingen. Focus De wereldwijde focus op hernieuwbare energie heeft geleid tot een aanzienlijke toename in het gebruik van zonnepanelen. Twee Europese landen, Nederland en Spanje, hebben opvallende vooruitgang geboekt. Maar welk land gebruikt meer zonne-energie? Laten we een kijkje nemen naar de cijfers en omstandigheden die deze vraag beantwoorden. Zonne-energie in Nederland Nederland heeft de

  Over de (je) grens Is het over de grens of over je grens? Voor mij waren het beide. Samen met mijn vrouw mocht ik een week lang genieten van de zon, het heerlijke eten en de prachtige landschappen van Spanje. Het was een week vol ontspanning, maar ook een tijd van reflectie en nieuwe uitdagingen. Terwijl ik terugdacht aan de onderwerpen die ik vaak op mijn blog bespreek, besloot ik iets nieuws te proberen: een avontuur dat plezier en een onvergetelijke uitdaging zou combineren. Op een mooie dag kozen we ervoor om te gaan hiken door de bergen, begeleid door een gids. De route voerde ons over grote hoogten en smalle paadjes. Voor iemand die niet van hoogtes houdt – mijn hoogtevrees dateert al van mijn jeugd en is nooit weggegaan – was dit een serieuze uitdaging. Toch geloof ik sterk dat gedrag aangeboren wordt als een natuurlijk overlevingsmechanisme en door de omgeving verder wordt gevormd. Maar vaak durven we geen stappen te zetten om deze gedragingen af te leren en te vergeten. Onda

  Project W.O.L UPDATE Beste muziekliefhebber, Ik ben al geruime tijd bezig met het schrijven van gedichten en fantasyverhalen die de realiteit op een speelse manier reflecteren. Ook maatschappelijke vraagstukken, gezondheid en voeding komen vaak terug in mijn werk. Ik zie mezelf steeds meer als een Mind Artist, iemand die gedachten en emoties vertaalt naar kunst. Met trots wil ik je vertellen over mijn nieuwste project: een muziekalbum gebaseerd op een van mijn gedichten. Het album is nog in de maak, maar ik deel graag de voortgang en inspiratiebronnen met jullie. Jouw reacties zijn van harte welkom, en ik nodig je uit om deze blog en mijn YouTube-kanaal te delen. Laat je inspireren door mijn creaties, en laat mij door jou geïnspireerd worden. Samen kunnen we iets moois neerzetten. Op YouTube De basis: Stap 2: Stap 3: 3B Versie 3b gemaakt om versie 3 niet naar mijn zin was, hoe ervaar je deze update?? Laat het mij weten 👌. Stap 4: 🙏😆 (in aanmaak) (Met stuk zingen 😝🤭?) Update vers

Open brief naar de wereld, maar vooral naar jezelf Beste, Ik richt me niet tot één persoon, vandaar dat ik alleen begin met 'Beste'. Ik spreek tot jou en tegelijk tot ons allemaal. Of je nu geboren bent als man of vrouw, of je je nu identificeert met een ander geslacht. Wat voor levenskeuze je ook maakt, het maakt nu niet uit, want ik richt me tot ons allemaal. Ik kan met moeilijke woorden beginnen en allerlei theorieën opzetten, mijn woede afreageren op het systeem waar ik als buitenstaander niets aan kan doen. Het gaat altijd om die zogenaamde elite die genoeg geld heeft en eigenlijk alles bepaalt. Waarom zou ik dan nog proberen iets te veranderen, als alles toch naar de verdoemenis gaat? Ja, zo zou ik kunnen beginnen, en met een groep de straat op gaan om het openbare leven te verstoren, zodat ik gezien en misschien ook gehoord word. Maar hoe zal men mij dan zien, en die paar zielen die meedoen? Wij dragen allemaal dezelfde pijn. We lopen allemaal dezelfde levensweg waarin w

De cyclus van onsterfelijkheid Als gedachten weer ruimte vinden om te ademen, na een stille genietende pauze, voel ik de warmte overal. De herfst is gearriveerd na een zomers moment, met bladeren die vallen in de diepten van de ziel, het veranderende landschap van het hart dat zijn terugkeer maakt. Met eindeloze cycli die zich herhalen, spreekt de natuur weer tot ons, luister ik naar elk verhaal dat meekomt, gedragen door de wind, fluisterende woorden overal. Terwijl ik luister naar verhalen over zonnige momenten, echoot het genot nog steeds in mijn ziel als een onmisbare zegen. Maar nu, vooruitkijkend naar de aanstormende storm, zie ik de koude reeds naderen, loerend naar het verleden waarin ik nu vertoef. Weet ik weer dat het winterlandschap de wereld zal omhullen als een deken, om juist in die koude momenten te kunnen realiseren wat groei betekent, het opkomende leven door de lente bezield. Om opnieuw de extase van de aanstaande zomer te omarmen, waarin alles tijdelijk vergeten kan

  De storm van het leven Recht omhoog starend, oneindig in de lucht, omhullen natuurkrachten mijn aanblik. Oneindige wonderspektakels tarten de grenzen van het normale. En omgeeft een bovennatuurlijke schoonheid, een worden met oneindige krachten die blijven razen overal, zelfs in de stilte. Een terugkeer naar mezelf, paden bekend en onbekend die elkaar volgen in een nieuwe route. En kijkend overal, niet alleen omhoog maar in alle richtingen, toont de oneindigheid mij. En sta ik rotsvast als een stoere zeeman, borst vooruit. Met mijn ouderdom raast mijn stem mee met het verhaal van het geweld overal. Een levensboek, onthult geboorten en dood als oneindige cyclussen. Niet de angst maar de moed om het te trotseren. Het onbekende maar ook het bekende, ondergedompeld in de illusie van het eigen zicht. En dapper als ik mezelf verlies in het oneindige en tegelijk ook terugvind voorbij het denken van alledag. Tonen de krachten van zelfs de ruimte en de tijd zijn ware gezicht, met