World of Love

Beleef Poëzie op YouTube – Laat Woorden Tot Leven Komen! Ontdek de schoonheid van gedichten op mijn YouTube-kanaal. Of je nu zoekt naar troost, inspiratie of een moment van rust, mijn gedichten bieden een plek waar woorden je raken. ✨ Waarom volgen? Geniet van gedichten voorgedragen met emotie en passie. Vind herkenning en inspiratie in elk woord. Steun mij en help mijn poëzie verder te verspreiden. 💖 Volg mij om mij te steunen en samen een community te bouwen waar poëzie ons allemaal verbindt. Jouw inspiratie wordt ook die van mij! Voorbeelden:

Een tijdloze verbinding Een dag Altijd speciaal, de dag na Sinterklaas, die de kerstman verwelkomt met het opkomende nieuwe jaar. Weer een ronde voorbij. De tijd groeit met elke leeftijd mee. Met het ouder worden wordt ook de tijd anders. Van het tijdloos bestaan, waarin de jeugd de wereld ontdekt, lijkt elke tijd een eindeloos moment te zijn, totdat de eerste volwassenheid komt. In een draaikolk van al die momenten, die zich keer op keer opvolgen om weer verder te gaan, zien wij allemaal de tijd steeds sneller gaan. Op een koude regendag, vol verwachting kijkend naar sneeuw die niet komen wil, sta ik in een rommelige kamer. Sinterklaasspullen overal, kerstdozen weer gevonden. Opruimen en opbouwen. Tot mijn blik valt op een verloren schat: mijn sjoelbord van heel lang geleden. Terwijl ik hem uit zijn schuilplaats haal en hem weg wil doen, komt mijn zoon plots naar me toe. "Wat is dat?" vraagt hij serieus. Ik moet bijna schaterlachen bij zijn verbaasde blik. "...

Eindelijk Thuis Een verdwaalde kijk, gevangen in een moment, waar tijd zich ontbindt en ruimte zich uitbreidt. Starend in de verte, het onbekende lonkend, oneindigheid weerspiegeld in elke schittering van het universum. Sterrenstelsels geboren uit een vonk van het eeuwige, uitwaaierend naar het vormeloze. Daar, waar stilte spreekt en chaos zich hervindt, ontstaat een nieuwe cyclus, een kringloop zonder begin of einde. Zo kijk ik, ver van hier, en tegelijk diep in mijzelf. Afstand vervaagt, grenzen verdwijnen, een nieuw begrip ontstaat. Ik zweef in een wereld waar wetmatigheden dansen, vernieuwend, toch zo bekend, als een eeuwenoude melodie die mij herinnert aan iets dat ik ooit wist. Een andere orde openbaart zich, een fluistering van het goddelijke. Het dringt tot mij door: ik mag aanschouwen, de sluier is opgeheven. En terwijl ik adem, ademt het universum mee, verbindend wat verloren leek. Ik omarm het geheel, heelheid die mij verwelkomt na een lange reis. Uit de armen va...

  The Light of Harmony – Guided by W.O.L. Deze blog is een verdieping op mijn eerdere blog  De-invloed-van-geborgenheid . Omdat het onderwerp best een geladen onderwerp is heb ik het min of meer zakelijk gehouden. Met als hoop dat het mensen kan bereiken die een laatste zet krijgen. Tot het zoeken van hulp voor hetgeen wat zij veroorzaken, of juist als ellende ontvangen. Of ontvangen hebben maar daar op latere leeftijd nog steeds de kwaliteit van hun leven niet kunnen bereiken. Die zij horen te bereiken in het bestaan.  Lief en leed: begrippen met een diepe tweedeling Lief en leed zijn allemaal begrippen die een tweedeling bevatten in het leven. Ze zijn persoonlijk, uniek en ik -gericht. Niet ik -gericht in de zin van egoïsme, maar puur gericht op de eigen kwaliteit en het welzijn in het leven. Je kunt je ik zien als een echtpaar, twee zielsverwanten, of vrienden voor het leven. Ze delen lief en leed tot op een dag een moment van afscheid komt. Dit afscheid kan plaatsvin...

  De Invloed van Geborgenheid en Mishandeling op Levenskwaliteit Waarom Deze Blog? Ik schrijf deze blog vanuit een plek van dankbaarheid. Ik mag zeggen dat ik een goed en gelukkig leven leid. Natuurlijk heb ook ik mijn ervaringen gehad, momenten van pijn en uitdagingen die me hebben gevormd. Maar het leven heeft me ook geleerd om verder te kijken, om niet alleen mijn eigen geluk te zien, maar ook de wereld om me heen. En als ik goed naar de wereld kijk, zie ik hoeveel leed en kwaad er is. Mensen die geborgenheid en liefde missen, levens die getekend zijn door mishandeling en onrecht. Het raakt me, omdat ik weet hoe waardevol liefde en veiligheid zijn – en hoe zwaar het is als dat ontbreekt. Met deze blog wil ik mijn gedachten delen, reflecteren op de pijn in de wereld, en zoeken naar manieren om hoop en heling te vinden. Het is mijn manier om stil te staan bij wat ons mens maakt en hoe we, ondanks het kwaad, kunnen blijven streven naar liefde en balans. Afhankelijkheid vanaf Geboor...

  Grensloze Verbondenheid Opkijkend omhoog is de tijd mij verloren gegaan. Ik snik nog na, krampachtig, als ik zo verloren sta. Waarom ben ik hier? Dat is mijn grote vraag. Vervlogen momenten vallen nog met de laatste tranen omlaag. Wetend waarom ik hier sta, te wachten in een eeuwigheid, waar langzaam de seconden voorbijglijden in een tijdloos besef. De laatste treden van mijn tocht zijn bereikt, met voor mij een grote deur. Zomaar verschenen in mijn zicht, was het een dieper weten, wat het volgende moment zal zijn, als ik de kracht weet te vinden. En als mijn hand eindelijk op de deurknop rust, kijk ik nog even achterom naar mijn oude bestaan. Een wereld vol vreemden, ieder zijn eigen weg te gaan, leven overal, maar hoe vaak niet gezien door een ander. Alsof ik als een schim was verscholen, ik er niet aan deed. Was het zo plots tot mij gekomen, een stralend persoon. Een wonderlijk leven, met gelijk al die verbondenheid. De vonk die ons tot elkaar bracht, werd...

 De Groeven van Tijd Mijn handen graven Mijn handen graven in de diepte van de aarde, de groeven van elke laag vermengen zich met die van mij. Als het harde werken mijn lichaam roept, geef ik gehoor aan het steeds luider kloppen van mijn hart. Rust vindt me in het witte landschap, met zijn koude overal. Ik kijk dieper in het nog net niet bevroren water, raak voorzichtig mijn gezicht aan. De groeven van mijn hand herkennen zich in de lijnen van mijn gezicht. De verhalen van de tijd In de weerspiegeling van het water drijven, hoog boven mij, de wolken. Samen met een ijzige oude wind fluisteren ze onhoorbaar stille verhalen, verhalen van een verloren tijd. Ouderdom, ingeslagen in mijn lichaam, draagt verhalenwijzers met zich mee. Verhalen vol onbenutte dagen, verspilde momenten, verstrooide ogenblikken overal. Maar in deze rustgevende pauze zie ik niet alleen het verborgen leed. Net zoals de wolken in stilte vertellen, zie ik ook mijn onbezonnen uren, ontelbare vrije momenten. Een ong...

De Dans van de Seizoenen Bitterzoete koude overal Door merg en been, zonder genade, Een welkom van een nieuwe tijd, Een nieuwe omwenteling geboren. Maar als ik stop, Tijdens mijn tocht, De drukte van de dag even laat gaan, Tasten mijn handen in de lucht, Alsof ze meedansen in een voorstelling Van opkomende sneeuwvlokken, Al dwarrelend omlaag. Terwijl mijn handen speels de koude omarmen, Is het mijn blik die, bevroren, staart. Het komt, denk ik, spontaan— De dag van vandaag Of met de morgenzon. Het is net als de omwentelingen van de natuur, Met nu opkomende kou. Is niet het denken bevroren, Net als de grond waar ik op loop. Een verhelderd besef laat zich tonen, Verfrissend, alsof het net uit een ijsbad komt. Het zal komen—de dood. En als ik ooit de wereld zal verlaten, Zal ik het nog meemaken? De koude overal. Is er nog een veranderd landschap, Met een opkomend leven, Een warmte die zich weer een beetje laat zien, Tot het een zomers spektakel wordt— Een oneindig feest, Met soms een verv...

Het Levenskunstwerk dat ik Creëer Ik raakte mezelf aan, intens en zelfbewust. Tintelingen als een warm gevoel, als ontelbare lichten, vliegend om mij heen. Met ontelbare kleuren, dwars door alles heen. En elke kleur, als een perfecte wereld, vliegt overal. En daar waar chaos lijkt te zijn, is reden en balans, een dieper weten. En als ik mezelf aanraak, en al het fantastische wil bekijken, wat mijn leven mij al heeft gegeven, is er nog steeds de tinteling. Overal om mij heen, tot diep in mijn hart. Maar niet meer de warmte. Een kleurenpracht, veranderd in een kleurloze vorm. En als ik even niet wil denken, elk begrip uit mijn verstand wil bannen, helpt het verstoppen in de illusie niet meer. Omdat ik het al heb gezien: de stille leegte, in de diepte van mijn eigen ik. Zelfherkenning. Elke richting heeft een doel. Elke leegte is een kans, te vullen met bouwstenen, die anderen ons hebben gegeven, om ons te vormen naar hun beeld. De stevigheid die getoond wordt, is ...

  De Reis van Bewustzijn: Liefde, Leven en Transformatie Je kent het vast wel, de verhalen over geestelijke begeleiders. Je hebt er één, en dat is het hoofd. Die is uniek aan jou gekoppeld. Daarnaast heb je nog, zal ik maar zeggen, nevenbegeleiders die niet vast aan je verbonden zijn, maar die een bepaalde band met je hebben. Dit kan een band vanuit dit leven zijn, of een vorig leven. Vaak lopen verhaallijnen synchroon door tussen twee levens die qua tijd elkaar opvolgen. Een tijd ertussen is ook mogelijk, omdat ruimte en tijd geen vast punt zijn. Ze hebben geen vaste definitie waar wij vanuit kunnen gaan. Hoewel er wel wiskundige modellen en leerbegrippen zijn die hiervan getuigen. Het vaste uitgangspunt heeft als anker het bewustzijn dat op dit moment gelend is voor de grote massa. Wat de massa als waarheid omarmt, is op dat moment ook de waarheid. Individuele mensen die buiten het kader denken en waarnemen, zijn in twee groepen te categoriseren: de mensen die in een ...

De weg naar stilte Langzame treden vooruit Is het telkens een te vlug leven In een te snelle wereld Overal om mij heen Heeft de stilte nu zijn intrede gedaan Wandelend vooruit Bewust van elke stap Luister ik nog even aandachtig Naar het langzaam dimmend geluid Donkerbruine tot rode bladeren Vallen op de grond Waar ik knisperend op loop Is het wat ik alleen nog horen kan In een landschap dat zich langzaam verandert Vol van leven zoals het was Naar de komende koude overal Stap voor stap ken ik de route Op een weg die ik in dit leven nimmer heb bewandeld Tot ik opeens aan het einde van de route ben gekomen En verward nog naar achteren kijk Terug naar de vallende bladeren De laatste tonen van de natuur Die ik nu eigenlijk opeens mis Maar ondanks de opbloeiende romantiek En het omarmen van de gouden glans Waar mijn levensweg zich eindelijk naar gevormd heeft Ben ik net als dat vallende blad Een dank aan het volle snelle leven Dat nu overal als dank in mijn hart glanst Is het ook...

Ontmoeting in stilte Heel voorzichtig haal ik het te voorschijn, de opkomende maan verlicht de nog donkere hoekjes in de kamer. Elk moment geeft de verlichting zijn aanwezigheid, met de drukte van iedereen die komt. Maar nu nog even niet, en in de nog aanwezige stilte hoor ik alleen mijn adem ruisen door de kamer. Stil genietend, alsof ik op een zomerdag aan de zee geniet. Maar nu, in het nog donkere vertrek, zo heel alleen. Ik open mijn handen, om ondanks mijn opkomende dagdromen het toch te kunnen zien. Want al die tijd draag ik het bij mij. En als ik het weer zie, dansen tranen en een glimlach in mij. Alsof op de mooiste klanken een ritme ontstaat, dat even overal nagalmt. Als ik kijk naar wat ik vasthoud, een klein kistje, zo mooi, open ik het heel even, voor mij alleen. Mijn blik ontmoet alles wat het herbergt: liefde. Wat verloren was in de tijd, wat is: een onsterfelijke liefde van het moment. Al mijn dromen die ik nog heb, maar ook die ik al zo lang heb losgelaten. ...

  Milieuproblemen van Nu: Hoe Veranderingen Onze Wereld Beïnvloeden Als er één onderwerp is dat tegenwoordig volop besproken wordt, dan is het wel het milieu en de zichtbare veranderingen die zich afspelen. De natuur is geen vast gegeven; net als ons menselijk gedrag is ze voortdurend in beweging. Soms zijn de veranderingen zo groot dat ze invloed hebben op ons dagelijks leven en functioneren. Waar men mensen eerder al snel als "wappie" of "complotdenker" bestempelde, ontstaat er nu een steeds bredere groep die deze zorgen serieus neemt. Dit betekent dat het moeilijker wordt om deze kwesties te negeren of af te doen als onzin. Achter de schermen worden alle scenario's bekeken, of ze nu wel of niet openbaar worden gemaakt. Degenen die te dichtbij bepaalde zaken komen, worden soms makkelijk in een hoek gezet met een stempel, waardoor hun ideeën minder aandacht krijgen. Toch gaat de wereld zo snel dat deze veranderingen niet langer te verdoezelen zijn...